Gala 2017 | Knysna – Vicbaai
Dag 0 – 17 November:
Almal wat van Stellenbosch af moes ry was redelik betyds – die busse ook! Al wat ons nie gehad het nie was ‘n trailer. Dié is toe aangery en ons is net ‘n halfuur later as beplan – 08:30 – in Helshoogtepas op. Franschoek oor Caledon (verby die kurkdroë Theewaterskloofdam). Swellendam, Riversdal, George. Daar is in elke dorp gestop – as ons nie siele opgetel het nie, was dit ‘n noodbadkamerstop, of net vreeslike honger studente wat steeds na koffie gesmag het.
Half vyf het ons by Woodbourne Campsite, net diskant Knysna, gearriveer. Telling: 57 meisies – 28 ouens.
Tente is opgeslaan en slee word deur Fritz Bührmann verduidelik. Hanno Lambrechts en Gina Loedolff demonstreer en Eugene Botha gee T-opsie. Tussendeur duik Niel Lambrechts vir Hanno plat en stap met ‘n sleedate weg. Praat van broederliefde. Chelaine Maree en Fritz sorg onderskeidelik vir ordentlikheidspraatjies en die meisies vertel definitief die snaakste grappie.
Soos wat middag aand raak, kom Oom Piet Smit as enkeltoerouer daar aan in ‘n Jeep gelaai met kano’s en surfboards en is net betyds vir aandete en toe bondelslee met items. Dit was maar moeilik met slegs 44% van die toeriste wat eintlik geweet het wat aangaan.
ITEMS:
Fritz open die vloer met die alombekende, gerespekteerde Ballade vir ‘n Sterwende Bok – altyd ‘n treffer.
Eugene en Hanno is Mario en Luigi (of was dit Luigi en Mario?)
Fritz stel sy gedroggie Mart-Marié Serfontein bekend, maar dis te veel vir Elwin en Alex Flemming. Gretchen Bekker wou ook kyk, maar die gedroggie het eerste die hasepad gekies.
Sersant Hanno het sy troepe Christan Barnard, Hannes Swart, Brendon Barnard en Jan West se eetplan verander en dit het op die ou ende te goed gewerk.
Daar was êrens ook ‘n vliegtuig wat geval het met passasiers met slegte geluk, naamlik Chelaine, Hanno, Jakobus, Niel, Christiaan en Eugene.
Jakobus vertel vir Oom Hanno van sy Hakkelskool
en Eugene, Hanno en Mart-Marié bevestig ‘n eeue oue waarheid oor vrouens. Janee.
Fritz, Diena en Christiaan Doubell is klante in ‘n bank wat beroof word deur Cecile Bester en Anita Faul.
Hanno wys vir Lisa du Plessis in die museum rond.
Eugene, Hanno, Nicholas Carroll, Matthew Kapp en Fritz hou ‘n heruitvoering van die Burgeroorlog.
Fritz en Diena Malan speel I spy. Maar dis eintlik net Diena wat skimp vir KFC.
HEKELS:
Jakobus wil by Lisa weet wat sy bedoel het toe sy vir Hanno gevra het of hy nie sy bed gaan deel nie. Ook toe sy vir hom gesê het dat sy nie meer agter hom gaan aanhardloop nie.
Fritz wil by Gina weet wat sy bedoel het toe sy vir hom gesê het dat dit vir haar ‘n bietjie lank vat om te dink.
Dag 1 – 18 November:
Almal is teen 07:00 wakker, alhoewel die meisies se ore nie te gestreel is deur Tambotieboom nie. Die osoonlaag sal vergaan voor die stokers ooit op noot sal sing. Na ontbyt is die kamp stadig maar seker afgeslaan, treintjies is gevorm en teen 09:00 is alles in die bus in en is ons op pad na ons aflaai plek toe. Dit was ‘n treinbrug wat oor die lagoon loop. Daar is eers geKoning, tot die verskrikking van die eerstetoeriste Hierdie is nooit aan hulle verduidelik nie!
Ons begin stap en mens moet maar mooi trap so oor die dwarslatte van die ou treinbrug. Na die brug is ons oor die heuwel Brenton-on-Sea toe. Maar nie voor daar op die kruin geGamebreak en begin Uitkyk is nie. Hanno was ‘n tou uitstekende Wraakkaptein en pappegaai het angs in elke eerstetoeris wat trein in sy sirkel kom pizza staan verwek Geluk aan Gretchen en Christan wat as eerstetoeris-convenors aangestel is!
Na dit is daar deur Brenton-on-Sea se kronkelende straatjies af strand toe gestap en die 10km Buffelsbaai toe is strandlangs aangepak. Halfpad is daar eers middagbroodjies gehou. Daar is geëet, geswem, beach bats gespeel (Altea Eksteen wys vir die seuns hoe dit eintlik gedoen word en skop sand in almal se oë) en natuurlik Uitgekyk. Terwyl Cecile (Leroi-se-niggie) Bester uitgekyk is, voer Fritz vir ‘n baie honger Jakobus ‘n middagbroodjie in die uitkyksirkel. Fritz het duidelik nie besef presies hoe honger Jakobus was nie en het amper in die hele proses ‘n vinger verloor.
Eindelik is daar by die kamp aangekom. Mans het gesorg vir toerusting afpak en dames vir die bagasie. Tente is op en daar is ingetrek. Permissie is gegee om te gaan swem en stuk-stuk is die meisies strand toe.
16:30 is daar alweer begin kosmaak, maar dit was iets om waarlik na uit te sien – snoek en soetpatat. ‘n Paar nuwe outoeriste is ook verwelkom en soos die son (letterlik) water begin trek het, is daar op die windstil grasperk van die Buffelsbaaikaravaanpark uitgespan – party het gelees, ander het weer in groepies gesit en gesels, ‘n paar het oor die rotse geklouter om die sonsondergang te aanskou, daar is volleyball gespeel en (hoe dan anders?) al die beskikbare instrumente is nader gesleep en ‘n klein guitar en ukulele band is gevorm – meestal onder leiding van Magdaleen van Zyl.
Eeiindelik, toe dit al donker was en die nagkoue hom gevestig het, is ons geroep om te sing, bid, en eet smul.
ITEMS:
Die ou toeriste wat kom kuier het, het die aand gered en vir die eerstetoeriste gewys presies hoe items gedoen word. Die res van die aand se items het verskillende standaarde van vermaak verskaf.
Eugene (Fghikkie) en Hanno (Saghel) het die vloer geopen met die vang van ‘n olifant.
Marianne Breytenbach probeer ‘n legkaart bou, maar kan dit nie sonder die hulp van manlief (Fritz) doen nie.
Janneman Gericke, Pieter Coetzee, Loubser van der Merwe en David Smith is honger seerowers, opsoek na “supplies” en spog oor die yskaste wat hulle bou. Skielik is hulle surfers toe ‘n groot brander hulle boot tref. Uiteindelik vind hulle vir Lisa en stel vas dat sy ‘n lighthouse is.
Eugene (Mario) en Hanno (Luigi) vergeet wie met Maria getroud is terwyl hulle vir ‘n bacon tree soek. Janneman blou yskas vir Eugene en almal besef dis ‘n hambush.
Fritz en Janneman is Hans en Mans en trippel rondom ‘n stuk vrot vis.
David vry na Mari-Alet Smit en show af met al sy skills.
Marianne as Baby-Jill, Petro as Small-Jill, Chelaine as Mama-Jill, Toto de Wet as Big Jill en Mari-Alet as Big Mama Jill ry hulle perdjies oor die vlaktes van die Wille Wille Weste. Big Jill maak dit nie en skielik maak Janneman en David ‘n debuut in die item as onderskielik Boy-in-the-red-pants en Boy-with-the-weird-dance. Hulle ry almal saam in die sonsondergang in, maar nie voor daar êrens in al die konfusie ook ‘n blou-yskas is nie.
Fritz en Marianne is op honeymoon, maar Fritz het duidelik vergeet hoe dit werk. Darem trek hy die streep by Marianne se ma bel.
Hanno probeer roomys verkoop, maar al wat hy kan aanbied is sy bibberende counters.
HEKELS:
Toto wil by Hanno weet wat hy bedoel het toe hy gesê het dat hy nog broei.
Eugene wil by Lian van Wyk weet wat hy bedoel het toe hy gesê het: “Ek is jou hot, sexy coach.”
Eugene wil by Hanno weet wat hy bedoel het toe hy gesê het dat hy gehatch het.
Hanno wil by Chelaine weet wat sy bedoel het toe hy gesê het: “Moenie daar vat nie.”
Dag 2 – 19 November:
Ons is so laat opgejaag, meeste van die meisies het lê en wag vir die singende manne. In the Jungle, 6/10.
En soos die naam dit behaag, was die res van die dag ‘n baie tradisionele BTK-Sondag. Dik geëet aan mieliepap het almal op die grasperk uitgespan – party is see toe en die eerstetoeriste het in alle erns aan hulle item begin oefen.
Deur die loop van die oggend is almal nader geroep en kosma-, kosdogter- en voorsittertradisies (en tradisionele drag en gereedskap) is deur onderskeidelik Magdaleen, Marianne, Janneman en David verduidelik. Daar is ook toe oorgegee aan onderskeidelik Gina, Chelaine en Fritz. Die uitrustings het die dames baie goed gepas, maar Fritz se nuwe ou broekie het nie té goed gesit nie…
Na dit het Oom Piet vir ons huiskerk gehou en ons die wêreld ingestuur met BRAV(V)O(O) – iets wat ons altyd sal onthou.
Na huiskerk het die son al hoog gesit en die hordes het op die strand neergedaal. Die brawes het gaan swem, maar dit was van korte duur. Daar was klaarblyklik ‘n haai in die baai. Hulle het toe maar weer uitgeklim en by die res wat lê en tan, touchies of beach krieket speel of sokkie aangesluit. Die strandwinkeltjie moes geld soos bossies gemaak het met al die Milky Mouses wat hulle verkoop het. Maar wees gewaarsku, jy moet dit vinnig drink, anders is jy jou ysie kwyt. Die wit gevaar is weer na ‘n tydjie afgelas en die swemmers, kanoeërs en paddle-skiëers kon weer met oorgawe die golwe invaar.
Na middagete is almal weer bymekaar geroep en het ons die vreemdste gesig gewaar. Pieter, David en Janneman het pas van ‘n ruimtetuig afgeklim en het vir almal nader geroep en gesê dat hulle ons vir Elsa-poeding-eet gaan voorberei. Die gebeurtenis het klaarblyklik vooraf training nodig. Die gevare van Elsa-poeding is verduidelik en ons is deeglik fiks gemaak vir wat sou kom. Dis ernstige sake dié jong! Alle liggaamsdele moet ingespan word en ingeoefen word. Daar is ‘n taktiek oor hoe om by die poeding self uit te kom … hel, Elsa-poeding is so heilig, daar word glads voor die tyd uit die Bybel gelees voor die Groot Eet kan geskiet.
Na almal dik en versadig was, het die eerstetoeriste getrou aanhou oefen, die Uitkyk is voortgesit en die wind het ook van homself laat hoor. Terwyl die res van ons nog rondrol, was aandete alweer reg en met roosterkoek in die een hand en kamera in die ander, het almal die sonsondergang bewonder.
Eindelik was dit tyd vir die eerstetoeriste se item en ons is die verhaal van Rooikappie op Stellenboschkampus vertel, soos vertolk deur Cecile. Arme Rooikappie het ‘n identiteitskrisis – is sy Rooikappie as gevolg van haar kapsel of haar kappie? Tussenin blou-yskas en tuimeldroër Hanno en Janneman niksvermoedende eerstetoeriste wat hulle harte op die verhoog uitspeel. Shame julle. Die storie eindig mooi met Ouma en Oupa op die stoep. Ons gee julle ‘n goeie 7/10, wel gedaan!
En toe is dit die WRAAK … en kom ons sê net … nie net eerstetoeriste het nat geword nie.
Almal terug in die slee is dit tyd vir
ITEMS:
Volgende op die Avonture van Fghikkie en Saghel eet … ‘n walvis.
Kopverkoper Pieter bied aan Toto en Nearly Headless Janneman koppe van wisselende variëteite aan. Sou hulle vir Cecile, Diena, Johan Griesel of Jan kies…?
‘n Eerstetoeris groente- en vrugteslaai is bymekaar gesit – Dankie aan gewillige Brendon, Lize Jooste, Jacobie Mouton, Christan, Ruth Weber, Mandie Krone, Salomei Wilson en Anita.
Brendon en Johan wys vir almal hoe om ‘n veltie te vang – by Ratanga Junction.
Pieter het ‘n bar, Niel en Jacques is sy deure en David en Janneman is onderskeidelik ‘n eendjie en ‘n hasie. Daar was êrens tussenin ‘n blou-yskas, maar dit het nie die eendjie gekeer om aan te hou vra vir wat hy wou hê nie.
Johan wou nog sê hy is ‘n pawpaw toe hy homself skielik alleen op die verhoog bevind.
Janneman en David is kannibalistiese kanoebouers wat verkenners Alexander, Niel en Pieter wil inspan. Net jammer Pieter wil vurk.
Mandie, Diena, Hannes en Altea is baie ongeduldig in ‘n wagkamer.
Hanno, Chelaine, Jakobus en Janneman lyk soos pikkewyntjies wat wag vir ‘n vuurpeleton.
Petro Rossouw en Janneman se kar breek en toe pa Hanno daar aankom moes Janneman mooi verduidelik oor die boudjie.
Hanno en Mart-Marié sluit vir ons die aand af met die klassieke getroude paartjie Mr and Mrs Wong wat cheeldren soek.
HEKELS:
Diena wil by Hanno weet wat hy bedoel het toe hy vir Hannah gesê het: “Maar jy’s mos goedkoop.”
Trudie Rust wil by Fritz weet wat hy bedoel het toe hy vir Diena gesê het dat sy dit nie so baie moet geniet nie.
Fritz wil by Trudie weet wat sy bedoel het toe sy vir hom gesê het: “Ek sal jou verfris, langs die bus.”
En daarmee sing ons die Magaliesberg se Aandlied (met baie meer stemme by) en die eerstetoeriste is nou uiteindelik (amptelik) deel van die Gala.
Dag 3 – 20 November:
Na ons vir die outoeriste-wat-net-vir-die-naweek-kom-kuier-het Sondagaand totsiens gesê het, het ons getalle weer bietjie gekrimp en was die verhouding nou weer 1:3… of was dit 1:4? Nietemin het Tommy Jonker, Inus Coetzee en Nuwe Eugene Greyling by ons aangesluit, so die verhouding was nou definitief 1:3!
Ons het vroeg opgestaan, maar het eers duskant 08:30 op die busse gekom – vir die kort rit tot buite die dorp waar ons eerste volledige strandstap ons ingewag het. Wees reg mense, dis 20km!
Mens wil baie graag sê dat die natuur ons asems weggeslaan het, dat die groen Tuinroete heuwels soos altyd asemrowend was en dat die son hoog in die blou lug gesit het. Maar nee, dit was nie ons lot nie. Die nagevolge van die afgelope Junie se verwoestende brande was duidelik sigbaar, met kilometer na kilometer se kuslangse heuwels wat tot op die grond toe doodgebrand is. Al wat mens sien is die bruin sand en die swart skelette van die sukkulente bossies wat oorgebly het. Die weer was ook mislik en bedruk en die see rof. Maar hierdie is die BTK en die geselskap rondom jou is al wat mens nodig het om die stap te geniet.
Gamebreak was effe langer as gewoonlik omdat ons effe verder gestap het as wat die voorsitter besef het en ons geselskap het al amper halfpad gestap Die frisbee en ander vlieënde voorwerpe is uitgehaal en rondgegooi en Nicholas het die sweep laat klap. Ander soos Herkie du Plessis en Hazeli Rabe het ook probeer, maar hulle kon nie by die meester kers vashou nie.
Kort voor lank, met die stap saam, het die heuwels weer bietjie groener begin raak en die rotsformasies interessanter. Juis in so inham wat deur millenia se wind en water erosie geskep is, net voor Swartvlei vlei uitmond in die see in, het ons vir middagbroodjies gestop – kerrievis, tuna, net-peanutbutter en marmite broodjies was op die spyskaart.
Skiet is oopgemaak en die frisbee is rondgegooi.
Maandagmiddag was nie ‘n goeie middag nie. Die laaste end tussen middagbroodjies en die mond het die gety baie vinnig ingekom en baie mense het nat geword as gevolg van die nou stuk strand. ‘n Paar het selfs lekker vol sand geval in die haas om nie nat te word nie.
Aangekom by die onoorgaanbare mond stap ons tot by die uitkykpunt en vind daar uit dat die busse nie tot by ons kan kom nie en dat ons nog ‘n stuk padlangs moet stap. Let wel dat ons reeds die 20km afgehandel het.
Toe almal se selfone weer aan is en ons van Sedgefield se wankelrige syn indrink, kom die punte van al die eerste geleenthede ook deur – en nie almal was té beïndruk nie. Mart-Marié het geen skaamte oor haar her nie en vertel vir almal wat sal luister hoe verbaas sy is. Nietemin, is herre nie immers vir sterre nie, volgens Anke? Aangekom by Swartvleikampterrein begin die afpak, alhoewel eers na ‘n tydie. Dit was ‘n lang dag en ons wou net bietjie rus. En so val die waentjie ook van sy baksteenstellasie af. Sien, nie ‘n goeie middag nie. Maar moenie bekommer nie, die waentjie was fine gewees! Een goeie ding wat seker uit vandag gekom het was die feit dat Eugene ‘n wees sprinkaan aangeneem het en dié het homself alklaar snoes tuisgemaak op Eugene se hoedjie en sou vir die volgende paar dae daar bly.
Dis nou al Dag 3 (Dag 4 as ons tegnies wil wees) en die lyne tussen al die groepies se take oorvleuel so bietjie. Almal help aflaai, tente opslaan en groente skil. Een goeie ding was dat dit windstil by Swartvlei was, en alhoewel dit bewolk was, was dit nie koud nie.
Na die tente op is en almal begin nes skrop, loop Hannes in die damesbadkamerblok in, opsoek na Jacques Theron, selfs na Toto vir hom gesê het dat hy niks daar gaan kry nie. Ons bly by die damesblok, waar Christine Bosch se foon al Saterdagaand in die toilet geval het, maar na ‘n paar aande in ‘n lekker rysbed, is die foon weer so goed soos nuut. Elwin het sy kamera in Buffelsbaai al verloor, en in Sedgefield kom dit in die kostent uit!
Die middag raak ‘n lieflike aand – met heerlike kos – tot dit hier duskant 20:00 begin reën. Net soos die eerste druppels begin val, kom Johan Slabbert en Lambert Brink ook daar aan (vars uit die herlokaal uit) en dring op hulle aandete aan. Daar was nie veel oor nie. Ons kan nie help dat daar nie vir ons gesê is om nie seconds te eet nie. Gelukkig was die reën net ‘n motreëntjie. Almal is in een van twee tente – hul eie of die kostent. Daar was net een probleem gewees met die kostent en dit is dat die helderste lig op oogvlak was en almal rondom hom verblind het. Eugene en Christiaan het toe tot ons redding gekom en vinnig werk daarvan gemaak om die lig uit die dak te laat hang. Maar Nicholas moes natuurlik eers deur die wind en reën in die bus gaan soek het vir tou. Daar spandeer ons die res van die aand, selfs toe dit ophou reën.
Slee en items is dus afgestel.
Dag 4 – 21 November:
Dit het klaarblyklik die vorige aand later weer gereën, maar almal het so lekker geslaap, dat ons dit skaars agtergekom het – behalwe vir die’s wat onder gate in die tente geslaap het. Hulle het minder lekker geslaap.
Matthew het verjaar en nes die laaste eggo’s van die mans se gesingery wegsterf het, het daar weer ‘n reëntjie uitgesak en was hy by ons vir die eerste deel van die dag. Toe hierdie sketsskrywer gesê het dat gister ‘n lang, moeilike dag was, het sy te vinnig gepraat. Vandag was dalk nie so lank nie (alhoewel daar nooit amptelik ‘n afstand gegee is nie), maar die weer was tien keer erger – dit het gereën en ‘n sterk wind het gewaai, in presies die teenoorgestelde rigting as waarin ons gestap het. En dit was koud, selfs toe ons onder die reën uitstap, omdat die wind steeds aanhou waai het.
Al vanaf gister herinner die rotsformasies mens aan Dragonstone eiland en mens stap in oopmondverwondering en verkyk jou aan die indrukwekkende kuslyn.
Ons eerste Gamebreak was op so ‘n ongemaklike plek dat daar nie eers ‘n dames- of manskamp was nie. Later het dit uitgekom dat dit nie eers Gamebreak was nie! Toe moes ons maar honger en met vol blase aanstap.
Ons het so vroeg begin stap dat toe ons voor twaalf weer stop, ons al naby genoeg aan die eindpunt was dat ons middagbroodjies kon eet. Toe gebeur alles sommer gelyk – snacks, Game en die broodjietrein. Soos Fritz later opgemerk het: “Agtien brode voor twaalf, jy weet dit was ‘n goeie stap gewees.”
Daar is eers verby die eindpunt gestap, maar een van die bestuurslede wat help recce het, het gou die fout agtergekom en daar is by die Wilderness Beach Hotel se 257 trappies opgeklim, tot bo waar (na ons die Caltex se Fresh Stop leeg gekoop het) die busse ons opgetel het en Ebb&Flow toe geneem het.
Na baie bespiegeling en bespreking is daar besluit hoe die kamp sou lyk en die tente is opgeslaan. Tussen al die commotion deur is Damesskiet oopgemaak. Was dít nou iets om te sien. Herkie is deur tien meisies op een slag gejaag. Praat van interception. Johan het sy nok se tou vir Margariet Swart aangegee en eers toe begin hardloop. Toe kon Margariet niks doen nie en moet maar (vir almal se veiligheid) daar bly staan.
Aandete was “wil-ma-kannie-ophou-nie” en ons wou rêrig nie ophou nie. Terwyl ons vir slee wag, het Jacques en Eugene ‘n voetspa begin en Stefani van der Merwe en Mart-Marié het ingespring as masseuses. Gina kom ook verby en sê sy soek haar slaapsak. Christiaan kyk op en sê: “Ek het twee, watter een soek jy?”
ITEMS:
Fritz is Dr Tone en Toto het ‘n seer lyf.
Diena trou met Fritz, maar hulle het altwee kwale wat Ma Mart-Marié en Pa Den’e van Wyk eers mee moet help.
‘n Sagte motreëntjie sak uit, maar die toeriste bly sit.
Toto, Cecile, Petro en alternative Fritz werk in die tandepastafabriek en weier om te werk as Eskom nie ook saamwerk nie.
Dit begin té hard reën en almal skarrel tente toe. ‘n Paar sit later die kostent vol en ITEMS gaan aan.
Ulrich Louw haal weer vir Alfonso uit.
Baas Hanno en Fritz as Jonas praat oor die foon
Nicholas as The Father wat sy Gun vir sy Son Hanno wil gee om die familie Mafia-besigheid mee aan te gaan.
Ulrich stel sy human table bekend.
Baas Ulrich en Christiaan vd Heever is Samuel-en-die-leeu.
Hannes is die begrafnisondernemer met Gina-wat-moet-her, Anje-sonder-sleepille, Nadia-wat-iemand-verloor-het en Alexander-wat-ook-iemand-verloor-het.
Hanno as Bree Bors Bakkie Boer Breers wat hoenders aan Herklaas verkoop.
Afrikaanse Boer Botha verkoop perde aan Engelse Adam.
Chinese Hanno, Australiaanse Fritz, Jakobus die Indiese butler, Hazeli vannie Kaap en Thomas Botha affie plaas eet almal saam toe daar ‘n kragonderbreking is.
Ulrich trou met Margariet die operasangeres.
Mnr Hanno gee klas vir Johan, Lambert en Ulrich, wat almal iets op die dak sien.
Johan is German Coastguard en Jakobus is ‘n visserman in nood.
Nick is die treurende man, Lambert is ‘n hond en Ulrich is ‘n geïnteresseerde toeskouer wat maar agter Johan en Jakobus moet inval.
HEKELS:
Daar wil by Mart-Marié gehoor word wat sy bedoel het toe sy gesê het: “You can unzip me anytime.”
Elsa wil by Hanno hoor wat hy bedoel het toe hy gesê het: “Jy sit nie so lekker op my heupe nie.”
Hanno wil by Hanno hoor wat hy bedoel het toe hy gesê het: “Ek wil die helfte van my heup los”
Mart-Marié wil by Lambert hoor wat hy bedoel het toe hy gesê het: “Ek dog myne was groter.”
Nick wil by Trudie hoor wat sy bedoel het toe sy gesê het: “With whom are you sleeping tonight?”
Francesca Stydom wil by Toto hoor wat sy bedoel het toe sy vir Nuwe Eugene gesê het: “Jy het nie ‘n gat nie.”
Ou Eugene wil by Hanno hoor wat hy bedoel het toe hy gesê het: “Ons kan nie vanaand mooi aantrek vir Damesskiet nie.”
Tommie wil by Lindi Boltman hoor wat sy bedoel het toe sy gesê het: “Was Trudie ook so op skool dat sy jou net aangeval het met haar lippe.”
Trudie wil by Ingrid-Louise Marnewick hoor wat sy bedoel het toe sy gesê het: “Lambert het in die rivier geswem, jy moes dit gesien het!”
Dag 5 – 22 November:
Daar is weer laat geslaap, sommer tot 08:00. Die strelende klanke van manstemme en ‘n ghitaar het ons terug na wêreld van die lewende gebring en ons kon ‘n rukkie lank lê en luister na die medley wat iemand aanmekaar gesit het voor ons ons pap gaan eet het.
Iemand het deur die nag die idee gekry dat ons moet gaan sokkie en terwyl ons wag vir almal om 10:00 gereed te wees sodat ons die berg op kan gaan na die waterval toe, probeer ‘n paar siele om ‘n saal te kry waar die 80 van ons bietjie vir die aand ons skoene kan uitskop. Dit was maar moeilik, met die swak syn en die feit dat al die skole in die omtrek of eksamen skryf óf prysuitdeling het.
Nietemin is ons uit die kamp uit weg en die berg op opsoek na die fabelagtige waterval. Die BTK is aangenaam verras deur die stappaadjie na die waterval toe – as dit nie op gelyke grond was nie, is daar ‘n hout loopvlak wat jou in die vallei op vat, langs die rivier (wat eers oorgesteek moes word op ‘n vlot).
Eindelik, na ‘n baie genotvolle stappie het ons by die watervalle aangekom en na almal ge-oe en ge-aa het oor hoe mooi dit is, het die brawes vinnige werk daarvan gemaak om so gou as moontlik in die poele te kom en te swem. So tussendeur die dolfyne wat plons en die meerkatte wat op die rotse lê en bak, het ander toeriste ook die watervalle besoek en ons het vir hulle almal baie jammer gevoel – om deur so pragtige bos te stap en opgewonde te wees vir die waterval wat wag, om dan net op ‘n groep studente af te kom wat vir alle praktiese doeleindes die plek oorgeneem het… Ons het ons middagbroodjies in vrede verder geëet. Daar moet ook genoem word dat omdat dit Klein Saterdag was, ons die gebruiklike Wifey-Wednesday foto geneem het!
Ons is die middag weer onder en na baie geswoeg en pleit en soebat HET ONS ‘N SOKKIE PLEK GEKRY! (‘n Spesiale dankie aan Inus, Tommie, Mart-Marié, Eugene en Khaila vir die opoffering van julle tyd en airtime). En om alles te kroon kry ons nog roomys met sjokolade sous ook, so vir ‘n namiddag versnapering.
Aandete was vroeg en soos die son oor Wilderness sak, stap die BTK-groep in die pad af na die Faerie Knowe Hotel, net ‘n klipgooi van die reservaat af. Dat dit nou so maklik was. Inus en Tommie was vir die aand ons DJ’s en daar is seker gemaak dat al die meisies wat wou, ten minste eenkeer kon dans. En as daar nie gedans kon word nie, is daar geleer! Eugene en Chrisjan Wust het vir Martina Sueess van Switzerland mooi aan die hand gevat en touwys gemaak. Weereens ‘n baie groot dankie aan die Faerie Knowe Hotel vir die gebruik van julle saal en koue water – julle het gehoor “studente” en gedink “bar”. Ongelukkig het julle nie besef “BTK” nie!
Dag 6 – 23 November
Die sing vanoggend was op gelyke voet met gister s’n – 7/10. Baie dankie julle.
Dit is weereens ‘n rustige oggend en ons waai eers 10:00. Maar nie voor daar nóg ‘n verjaarsdag is nie – Ruan. En voor hy tot in die stratosfeer geskiet kon word, maak die tradisie van die wangsoen weer sy uiteindelike verskyning na ‘n lang afwesigheid.
Ons is daar weg en het padlangs agterom tot by die lagoon gestap en van daar af tot by die Touwsrivier se monding waar dit skoene uit was en ons weer op die sand gestap het. Van daar af het ons tot by die ou Wilderness treinstasie gestap en toe is dit weer skoene aan, want ons gaan op die spoor klim en só tot in Victoriabaai stap. Daar is ‘n vinnige Gamebreak gehou soos ons vir die slot wag en skiet is sommer ook toe oopgemaak. Voorsitter Fritz dink hy het maklik ‘n sleedate toe hy vir Mart-Marié skiet en haar sommer gou aan haar rugsak gryp. Sy het ander planne gehad en glip uit die sak uit en eers triomfantlike Fritz moes toe maar weer van voor af begin hardloop.
Toe almal reg is en al die waarskuwings uitgedeel is – moenie op die hout loop nie, dis oud en sal meegee en as jy hoogtevrees het, moenie oor die brug loop nie – kon ons begin stap. Die spoorlyn loop al langs die kus en dit was pragtig om te sien hoe die branders (ver) onder jou breek. Ons is deur ‘n paar tonnels en het verby ‘n grot geloop met letterlike grotbewoners voor ons by die brug gekom het wat oor die monding van die Kaaimansrivier loop. Dieselfde waarskuwings as vroeër is weer deurgegee en omdat dit nog laagwater was kon ‘n groepie onderleiding van Hanno en Hannah Smit onderdeur stap.
Die res het die brug aangepak. Die spoorlyn is al vir ‘n hele klompie jare nie meer in werking nie, so instandhoudingswerk ook nie. Ons kon nie op die loopvlak stap nie, omdat dit verroes en ekstra gevaarlik was, so ons moes toe maar op die spoor self stap. Party was baie versigtig, maar ander, soos Mandie, het sommer oorgehuppel, tot die verbasing van die res. Jakobus het die wat bietjie sukkel aan die hand gevat en oorgehelp. Twee tonnels later en ons was in Vicbaai! Ons het die toer op die treinspoor begin en ons het die toer op die treinspoor klaargemaak!
Vandag se treintjie uit die bus uit was ‘n bietjie meer uitdagend, siende dat die busse nie tot by die kampterrein kon kom nie en aan die onderpunt van die heuwel waarop die kampterrein geleë was, moes bly. Gelukkig was daar trappies en het almal ‘n netjiese ry gevorm en kon ons vinnig daarvan werk maak om die busse afgelaai te kry. Die kamp was in no-time staande.
Sodra ons werk klaar was, is die kafeetjie leeggekoop en die strand beset. Ons sou die meeste maak van ons laaste dag in die son. Tussen die swem en die tan deur is daar hard agter die kospotte gestook aan ‘n hoenderpotjie, waaraan almal heerlik gesmul het. Met dikke mae het almal hulself in die slee tuisgemaak – ook maar goed want vanaand was daar ‘n poging om die rekord vir langste slee ooit te breek.
ITEMS:
Elsa Kriel, Diena, Christan, Stefani en Mandie ondergaan die Taste Test, na Gina en Chelaine ‘n nuwe sousie wil uitprobeer.
Oranjerivier Groep 3 Reunite en voer vir Klippies uit – met sterre soos Johan, Toto, Francesca, Niel en Mart-Marié. Filler rolle word uitgedeel aan Lambert, Christine en De’ne.
Buhrman en Buhrvrou ondervind die moderne BTK met Nick en ‘n lig.
Huislose troepe Christan, Johan, Jakobus, Christiaan, Johan en Herkie, met emosioneel onbekwame Sersant Hanno wat elke keer moet terug rapporteer aan Generaal Fritz. Sersant Hanno word deur Tommie geblou-yskas nadat nuwe troep Eugene sy aandag aftrek. Hierdie sketsskrywer het in haar notas geskryf “langste item in geskiedenis”, maar hou nou eerder daardie titel vir die grand finale van die aand.
Oom Koos het vrugteboorde waarin stoute kinders wegkruip.
Nicholas maak sy verskyning as die Irish Skull Seller™.
Stefani en Margariet bring bietjie variasie aan die aand en sing en speel vir ons eers All of Me en toe Cup Song.
Nicholas gebruik die stemming van die gehoor en sing ook. En sing goed. Vaughn Williams se Vagabond laat die kampterrein tjoepstil, voor almal uitbars in luide applous.
Hanna, Jakobie en Eugenia vertel vir mekaar van hulle aaklige ervaring op die Gala en almal rol rond van die lag.
Lambert en Jakobie gaan matriekafskeid toe, maar daar’s nie ‘n punchline nie.
Ma Petro waarsku vir Dogter Gina hoe ‘n sleedate tot skande op die huis kan lei.
En toe, die groot en lang finale:
Kaptein, met bekende name soos Eugene in die rol van Kaptein. Herkie, Hanno, Chrisjan en nog baie ander vertolk die rolle van Totale Useless Bootmanne. Daar is ‘n definitiewe rekord opgestel met dié een.
En as encore het Chrisjan en Eugene ‘n selfgeskrewe liedjie opgevoer:
Mense dink mos die son is jou maatjie
Voete smeer is vir sussie nou lyk ons soos tamaties
Halfpad dan stop ons en rus die rooi voete
Middagbroodjies is effe hard tog skaarser as water
Tuna is vinnig op maar gelukkig like ons kerrievis
As dit dan op is wag ons vir vanaand se dis
Ek het min sleepille maar baie sleesous
Ek’s goeie geselskap tot ek aan die slaap raak
Pak jou sak, laat sak jou tent se dak
Die pad gaan ons bene knou
so bring iets om op te kou
Ons stap nou.
HEKELS:
Elwin wil by Elsa hoor wat sy bedoel het toe sy gesê het: “Volgende gaan ek vir Fritz onttroon.”
Hannes wil by Mart-Marié hoor wat sy bedoel het toe sy gesê het: “Geen man kan iets aan my bors doen nie.”
Eugene wil by Mart-Marié hoor wat sy bedoel het toe sy gesê het: “Geen man kan my beter laat voel nie.”
Mart-Marié wil by Hanno hoor wat hy bedoel het toe hy gesê het: “As Mart-Marié my bel sal ek ook dit doen.”
Lisa wil by Lambert hoor wat hy bedoel het toe hy gesê het: “As julle buite my tent wag sal ek julle my beursie wys.”
Niel wil by Lambert hoor wat hy bedoel het toe hy gesê het: “Wag so bietjie hier julle, ons wil ietsie doen.”
Eugene wil by Lambert hoor wat hy bedoel het toe hy gesê het: “Selfie?”
Francesca wil by Christan hoor wat hy bedoel het toe hy gesê het: “I have this idea but I need a cow for this to work.”
Hannes wil by Jacques hoor wat hy bedoel het toe hy gesê het: “Ek het hom pap gespeel.”
Elwin wil by Diena hoor wat sy bedoel het toe sy vir Fritz gesê het: “Jy weet nie eers waarmee ek jou krap nie.”
Tommie wil by Diena hoor wat sy bedoel het toe sy vir Jacques gesê het: “Ek vat net aan jou been.”
Stefani wil by die Kosspan hoor wat hulle bedoel het toe hulle gesê het: “Die kos gaan 19:30 reg wees.”
Fritz wil by Stefani weet hoekom sy nie gehelp het nie.
Eugene wil by Stefani hoor wat sy bedoel het toe sy gesê het: “Voor almal opstaan.”
Khaila wil by Jacques hoor wat hy bedoel het toe hy gesê het: “Ruan hou hom so besig in die badkamer.”
Lambert wil by Margariet hoor wat sy bedoel het toe sy gesê het: “Saggies asseblief.”
Eugene wil by Fritz hoor wat hy bedoel het toe hy gesê het: “Goeie hekels?”
Dag 7 – 24 November
Die son verreis met ‘n gedempte glans, so ver het die stokers van die meisiestente af gestaan en sing, maar dit was in elk geval nie eintlik nodig nie, meeste van die toeriste het al vroeg opgestaan.
Daar is luilekker pap geëet, party het sommer vir die laaste keer gaan swem en daarna aan oggendroomys gesmul. Die oppakkery is tydelik stop gesit sodat die Pitspoegkompetisie kon plaasvind. Die mans is die eer gegee om eerste te gaan en Herkie was klaarblyklik die een om te beat. Toe die meisies se beurt kom was Stefani die verrassende wenner. Na ‘n bietjie aanpor werk is daar besluit dat Herkie en Stefani dit tot die laaste toe sou uitspoeg om te kyk wie vir die volgende jaar dié kroon sou kon dra. Met die teamtalks het die meisies hard vir iets gegiggel, maar die mans het dit bloot afgemaak as ‘n vuil grappie en niks verder daarvan gedink nie. Hulle eerste fout.
Toe dit by die spoeg kom was almal stom geslaan toe Stefani as die wenner wegstap en al die meisies met groot glimlagte agter haar aanstap om haar geluk te wens. Maar die eintlike storie word vandag vir die eerste keer vertel.
Stefani het nooit ver gespoeg nie. Nee, dit was Gretchen wat agter haar gestaan het en ‘n droë gesuide pit gegooi het. Niemand het die eerste keer agtergekom nie, Stefani het nie eers geweet haar wenpit was nie haar eie nie. Toe die finaal aanbreek het Gretchen die waarheid vertel, maar daar is besluit om weer dieselfde taktiek te volg, dit was tog net vir sports gewees en daar was geen manier dat die ouens dit nie hierdie keer sou sien nie. Só is ‘n plan beraam en ‘n muur meisies het voor Gretchen gestaan soos sy weereens die pit gooi, maar almal se oë was so vasgenael op die eindpunt, dat hulle nie die wegtrekplek dopgehou het nie…
En so is Herkie later Maan toe gestuur met die idee in sy kop dat hy deur ‘n meisie uitgespoeg is. Tommie is ook Maantoe en hulle altwee het met ons hulle BTK-jare gedeel. Hulle sal gemis word.
Daar is ‘n klipgooi verder in George terrash gehou en Inus was die wenner met 2:17 op die klok. Omtrent helfte van die toeriste is in George agtergelaat en die res is op twee stil busse terug Stellenbosch toe. Aangekom in die Kaap, met die bouery aan die Neelsie-parkeerarea wat steeds voortdreun is die Afskeidslied sonder sukses gesing en almal het hulle eie koers ingeslaan – reg vir daai her, of net ‘n lui lekker somervakansie wat voor ons uitstrek.
Tot volgende jaar!
– Mart-Marié Serfontein