“As ek saam met my maats oor die berge stap
en ek hoor hoe ons voete op die voetpad klap,
dan’s ek bly, dan’s ek bly, soos ‘n voël so vry
en ek sing by myself oor ek lekker kry.”
Ongelukkig het die toer nie so begin nie. Dit het wagtende begin – sittende, standende. Vyf-uur die Vrydagmiddag, ag ekskuus, ek bedoel half-ses – of was dit nou agtuur? Om te dink dat daar ‘n busmaatskappy is wie se tyd later is as BTK-tyd. Read More
Donderdagmiddag, 3 April om 5.30 nm skommel twee vol BTK busse Birdstraat af. Volgens program is ons toe reeds ‘n uur en ‘n half op pad. In Robertson pak ons by die huis van Elmary se broer af en word met ‘n reuse pot sop en koffie begroet. Na ‘n groot ‘vuurpyl’ vertrek die twee busse weer en keer die dorp na sy rustigheid terug. In die bus heers nou die regte gemoedstemming vir ‘n slapie – dit word dan ook gedoen – sowel bo as onder die banke. Read More
Donderdag, 28 November: Die bus vertrek met 60 eksamenmoeë BTKaners na Steenbrasriviermond, want gala-tyd het uiteindelik weer aangebreek. Van Steenbrasrivier stap ons tot by Koelbaai en word daar begroet deur ‘n sterk wind wat die kostentopslaners baie moeilike tye laat belewe. Die kokke het dié aand ook maar gehoes en geproes om die vure. Read More
Die bus vertrek Vrydag, 27 September. BTK tyd vieruur, met ander woorde, half-vyf uit Stellenbosch. Die oponthoud was te wyte aan ‘n soektog na Retha en tydens die proses is Dan gevind. Polla het ons “groot” bus verwar met die Pretorianers se “klein” bussie en dus amper in die Transvaal gaan BTK.
“En ik moet zwerven eer mijn zwervend ziel kan rusten,
Ik moet my sterken met natuur en bergenreucht.”
Alweer vakansie en ons is omtrent vyfuur Vrydagmiddag per bus uit Stellenbosch weg. Weens die groot aantal nuwe toeriste, sewe-en-twintig van hulle, het almal weggeval met name leer en eers later begin sing. Read More