Heroldsbaai was ver en die busse was stadig en kort voor lank was die son onder en ons magies leeg. Al raad is om rem te trap, uit te klim en net daar, terwyl die motors verbyflits, aandbrood te hê. Die water is gou-gou aan die kook gesing en met die holplekke gevul, is ons spoedig weer op pad.
“Ons stap nou …………………..!” Daar is geen busse wat vertrek nie, want Gala 1961 is uniek! Ewie stap voor en Braam stap slot, en so val ons khaki-gekledes in die pad, Jonkershoek toe – ons eerste kampplek.
Maar eers sak ‘n klomp “suckers” Coetzenburgposkantoor binne om tjappies te kry – en moenie glo dis almal eerste toeriste nie! Dan verder, tot ons by Oom Kalie se halfwegstasie bietjie water kan ingooi.
Vrydag, kwart-oor-vier.
Groepies-groepies sit, staan, lê om die pakkamer. Enkele stemme oor die akademie, volgende jaar en ander koeitjies en kalfies. Hier en daar ‘n glimlag, ‘n kuiltjie in die wang, terwyl daar belangstellend in die nuwe sangbundeltjie geblaai word. Dan word die stilte verbreek deur die aankoms van die busse. Haastig word die laaste plekke in die bus gedêps. Op die manier het ons dan weer ons stywe boordjies en dasse verruil vir die rooi-nekdoekie, ons lenterokkies en sy vir kakie en rooi.
Met ‘n paar los trane uit die hemel het ons ou Akker ons vaarweltoegeroep maar toe ons weer sien, het die traantjies begin blink want algou het die laatmiddagson ons breed toegeglimlag en ag, nou ja, toe glimlag ons maar terug want wie kan dan nou ook anders – ons TOER dan weer!
25 November – 5 Desember 1960
Die nagmerrie-eksamens het al reeds geskiedenis geword, en ‘n uitbundige klomp gestewel en genekdoekdes laat twee tamaai HOEKSTEEN-busse se wiele soos dameskoshuis-fietse s’n lyk – pap!! Almal is B.T.K.-gereed en Danie het selfs sy Sederberg-pleister- pêts verruil vir ‘n sierlike rooi-met-wit-kolletjies-lappie wat Marcil met sorg daar vasgemanoever het.