Wildekus – April 2024

Skets deur Martine Odendal

Bus se Dag 1: 30 ure

Of wel, van een sonsak in Stellenbosch na die volgende sonsak na die volgende sonsak: alles op ’n bus. So meer iets soos: Dag 1 en 2 van die Bus- en Toerklub.

Die opgewondenheid word aangevoel in die Neelsie se parkeerarea – so erg dat Oskar sommer al voor die toer gesorg het vir ’n lost and found in die middel van die kring.

Eers is die bus baie warm en toe baie koud, maar daar word heel lekker geslaap die aand… tot ’n harde slag wat almal wakker het half 6 die oggend. Die ouens word uitgeroep, en Pieter B is net hartseer oor sy skoon hemp wat nou nie meer skoon is nie (dis wat hy vir ons op die bus sê). Die nuus word gebreek dat die bus en waentjie elk ’n pap wiel het, en ons moet wag. Dit word 7-uur die oggend in die Oos-Kaap en 60 studente staan langs die N2 met mense wat vriendelik hoot en ’n harde geboor aan die bus – tot Jian besluit hy gaan die boor bietjie uittoets. Dankbaar en verlig is ons weer op pad en sien uit na sprake van ’n amazing padstal. Nanaga roosterkoeke en koffie was inderdaad so goed soos Matthys gesê het, oftewel KFC vir LT.

Daar word “heads up” gespeel, geswot deur die mediese studente, en “if you know the words to this song, sing along” gespeel, hmm ook deur die mediese studente. Dit word wéér aand, en kort-kort word Maps uitgepluk om te kyk hoe ver dit nog is. Maar dit voel asof jy nou kyk en dit sê 4 ure, en as jy weer kyk, se dit nog steeeeeds 4 ure! Tannie Christel hou darem ons hoop aan die lewe met foto’s wat deurkom op die group.

Elke keer as die bus indraai by ’n petrolstasie, spring almal verlig op… tot die realiteit tref dat jy in die Transkei is en ons weer moet ry, want daar is net nie badkamers nie. Ons stop by ’n volgende een en leer dat KFC’s in die Oos-Kaap die beste bate is van elke dorpie. In KFC word daar geselsies aangeknoop met ’n familie wat verjaarsdag hou, en ewe skielik is Annie famous en in ’n fotosessie ingetrek. Die ouens kry die real deal ervaring af in die pad…Ons kom so half 1 Dinsdagoggend daar aan by ’n bedompige kampterrein, wat sorg dat baie warm klere in die bus agterbly. Die meisies slaap al diep terwyl die ouens ’n busstoot-sessie half 2 die oggend het, met arme Marchand wat op en af hol met ’n drom sand. Nee maar lekker.

Dag 2: 2 April – ‘to slee or not to slee’

Die meisies wil nog kwaad raak vir die oom wat so hard praat die oggend en almal wakker maak, maar LisieP lag so lekker vir hom; jy kan nie. Die oggend vang mesies ’n swem, word daar nog leftover hotdogs geëet vir ontbyt, en gedagdroom om net een dag by die mooi kampterrein te chill sonder stap. Maar ons is weer in die bus en Attie sing vir ons ’n stukkie opera voor, en êrens draai die sang uit by “ek spring soos popcoornn”.

Ons begin in die gholflandgoed met die 18 km vir die dag. Op die hangbrug moet daar eers gespring word om almal bang te maak, en Jo-an en mede-ingenieurs bekyk baie noukeurig die bordjie van hoe die brug nou gebou is.

Middagete is skoene uittrek, deur ’n rivier, en dan met ’n sandbank in die middel wat ideaal lyk vir spikeball en frisbee. Maar dis weer deur die rivier, en FOMO is rof, so Attie dra vir LisieP oor en PF vir Nellie. Met die terugkom “probeer” Jo-an vir Amy en Nellie oordra, maar oops, daar word hulle per ongeluk nat. Franna kan nie anders as om dramaties sy hoed neer te gooi nie, met ’n “ek is ook hier!”. Petri sien die perfekte geleentheid om vir LisieP in die water te duik, ek dink nie eers dit was ’n blou yskas nie.

Ons slaan gou tent op met wind wat druk en wolke wat nie soos goeie nuus lyk nie. Die eerste skiet van die toer word oopgemaak, en daar word gehardloop. Alhoewel, verniet, want toe daar nachos gemaak word begin die reën drup. Mnr. die voorsitter is moeg en slee word afgestel. Petri wil weet of hy dieselfde slee-date môre-aand kan kry? (Lekker, Mayms). Sommer vroeg sluit ons af met die Magaliesbergse aandlied, en party is dankbaar vir vroeg gaan slaap.

Die reën klaar wel op, en ’n sanggroepie begin vorm om die kitaar. Daar word lofliedere gesing en ons het die groot voorreg om saam die Here se naam te prys. Stuk vir stuk gaan slaap almal, met die klank van die see hier by jou.

Dag 3: Waar’s die beloofde waterval?

Die oggend kry Bernard die kans om voorsitter se fluitjie te blaas vir “laat sak daai tente”. Daarna word Marchand en tannie Christel gepos met so ’n hoë gilletjie gee daarby! Dis ook dié dag wat Cari ’n identiteitsverandering ondergaan na Carli toe. En waarop daar die oggend ’n wifey foto geneem is (Nellie sê maar net, hy mag maar). Ons stap seelangs, bo-oor ’n sandduin waar ons nog ’n stapgroep kry, en game break word gehou met ’n pragtige uitsig. Daar is ’n spaza shop naby en die geleentheid word aangegryp om Coke en koekies te koop. Later steek ons ’n rivier met kanoe’s oor, waar Petri en Thom hulself handig maak. Pieter B het sommer ’n dryfhout-tak wat hom baie majestic op en af in die rivier laat float. Party vat die kans om te swem terwyl Jo-An verduidelik hoe hy so dik geword het, sy fiets kort 4 brieke.

Middagete was by ’n grasserige gebied waar die spikeball-nette weereens opgeslaan is, Zanlie en LT middagslapies vat, en eerste toeriste hard aan die oefen is. Lizé het wel met skiet gesorg dat daai kringetjie uitmekaar spat toe sy Marnus uit die pad hol, en arme Muller agterna ook laat val. Aangekom by die kamp, stap ons nóg om ’n waterval te gaan soek. Party ouens draf vooruit om wel ’n insane uitsig te kry vanaf die kranse, maar geen waterval. Toe ons wel by hom kom, was dit nog steeds nie waar ons wou wees nie, en Stefan en Bernard-hulle besluit “Las dit.”Tog was dit die moeite werd, en daar word gecheer soos wat Ragel en vele ander by die krans afspring. Die aand is ons eerste slee, en wraakkonsert skop ons sommer goed af.  Jasper wil nie meer ’n vrou hê nie – “ik zoek net kaas” en Oom Thomas skiet sommer ’n smurf. Dis so fancy met scene changes deur ’n KWV 3 jaar plakaat, en o ja, dankie Armand: “Die kerk brand af”.

Die ry klante by die dokter se spreekkamer raak net meer en meer voordat PF gehelp kan word. Attie het bobbejaanmaniere, Jacobus ’n twerk-hoes, Pieter S het klapjouselfsindroom, Jian is hiperaktief en doen pushups en jumping jacks, en Maya sorg met ’n splitsiekte dat PF sy jaarlike strek inkry.En met Koppe het Janneman wel ’n mooi kuif, maar is dit hoekom hy die duurste op die rak is? Die gehoor probeer vir Sibbie wys sy’t ’n grasstertjie agter haar. LisieP speel vir ons die mooiste liedjie van iemand in die tronk.

Jo-An, Amy, Stefan, Cara, en Attie is op PF se vliegtuig. Die blou yskas het amper nie eers saamgekom nie, maar dankie aan René wat ingetree het. Jian as Candice het nuwe reëls van geen hemde op die vliegtuig nie, en die hondjie besluit sommer self hy gaan nou uit by die venster. In Kanu word Jacobus se bakkie gebruik as een of ander stempel deur Jo-an om sy slagoffers te merk. Bernard ontdek die lig van die Engelse mense (aka iemand se koplig) en Petri vat ’n escape route heel na regs, maar val hom diep in die bos in.

Nag, dames.

Dag 4: Skaapvang

Ons word die volgende geseën met die mooiste sonsopkoms. Die sketsskrywer is ons régte verjaarsdagmaatjie, en toe word daar weer gestap. Game break kry ons die eerste bietjie blou lug en sonskyn na ’n lang ruk, en Annie en Jacobus is weereens aan die spikeball speel. Net daarna is dit tyd vir ons groot rivieroorsteek, maar amper 20 van ons besef hulle survival bags het besluit dit gaan skeur. Almal kom stuk vir stuk aan die ander kant, en na ons gestop het vir skoene aantrek, is dit die pragtige Transkei met ’n vuurtoring, grasvelde, studente wat nie beeste gewoond is nie, en toe ’n baie cute babatjie. En toe, natuurlik, MOET skaap vang. Na ’n gesamentlike gehardloop en gecheer het die sirkeltaktiek gewerk en Jo-an doen vir ons ’n jeugskou-demonstrasie. Middagete is warm en die groep se poging misluk om vir op-tyd-LT weg te stap voordat hy terugkom van manskamp af (Franna se idee). Thom kry die fluitjie en keppie in die hande en besluit “Stap oor ’n uur”.

By die kampplek aangekom sit ons en wag, tot Marlize damesskiet oopmaak. Bosse krap almal soos wat daar gehardloop word en Charlotte het seker nou nog battle scars om te wys van haar duik vir PF. Die middag is salig, met ’n rowwe seestroom, so ’n groepie staan in die rivier-lagoon waar Stefan se hare gevleg word. Natalie besluit sy wil nóú haar hare was, en ewe skielik begin almal sommer sjampoe onder mekaar uit te deel vir hierdie plan. Verder hou PF & Franna en Annie en Jacobus dinge aan die gang by spikeball.

Voor sonsaktyd neem ons foto’s, en toe word daar aan hoender spaghetti gesmul. Muller moet met poeding Jian se been moet lek, want hy wil mos bo-oor hom eet, “as jy mors gaan jy moet lek”.

Met items bevind Jeandré en Petri bevind hulself in Prieska. Christeen huiwer nie om kommentaar te lewer op LT se vrae oor wat hy met sy hande kan doen nie. LisieP wys hoe ver haar liedjiekennis strek en dat sy regtig ’n liedjie kan sing met enige woord in.Op Nooi soek ’n booi, word iemand gesoek wat jy nie seker is of hy siek is en of hy van Noorweë af kom nie. En Barbara van die Vrystaat soek haar Ken – battlescars kan hy maar hê.

Hekels: Wat het LT bedoel toe hy sê dit gaan oor die grootte van die broek, en PF met “een keer ’n maand is nie gay nie”? LisieP vra Maymarie wat sy bedoel het met “ek was nie keen vir LT nie”. Die aand kan ons die eerste keer ordentlik sterre sien, en gaan slaap onder die mooi naghemel na nog ’n geseënde dag.

Dag 5 – 30 km

Die mooi, belowende oop nag het definitief nie ons laat dink daar gaan 2-uur die oggend ’n vieslike rukwind opsteek nie. Kopliggies en lae stemme dwaal deur die kamp soos wat tentverstellings gemaak word. En nie lank daarna nie, is opstaantyd. 5-uur. Nie 6, nie 7 nie, 5-uur die oggend. Dis nog piknagdonker. Joh Charlotte, nie elkeen kan sê hulle het op hulle verjaarsdag 5-uur opgestaan en 30 km gestap in wind en reën langs die Wildekus nie. Met sakke op die rug, reg om te begin stap, is daar eers ’n singsessie van onder andere Fight Song.  Op die pad is Petri weer in sy rol as voorsitter wanneer Attie, ons gewonde soldaat, ons verlaat. Waar ons stop vir bottels volmaak by ’n huis se buitekraan, besluit Stefani en Corné hulle moet eers aan die perd vat. Die pad is al langs die see, en Jacobus kom verby almal met die hoopvolle nuus dat die waterval naby is. Daaroor hoef ek niks te skryf nie – daar is letterlik nie woorde daarvoor nie, behalwe dat Oskar dit actually oorweeg het om te gaan swem in daai rowwe see. Provitas word oor en weer uitgedeel totdat rain covers en reënbaadjies vinnig uitgepluk word. Gelukkig stop ons gou weer by toeriste spot nr. 2, Cathedral Rock. Na die groepfoto doen Naudé ’n backflip net daar, en almal ooeee en aaaah omtrent as Janneman en Cira foto’s neem. Toe begin die stap nou eers, maar darem vermaak Naude, Marlize en Cari ons van agter af met liedjies.

Dis op en af, en wind, en reën, maar so mooi soos net Suid-Afrika kan, of wag, was ons eintlik in Ierland? Na Ierland moet ons weer wag in ’n bos vir die missing middle wat die pad verloor het. Na die strand stop ons vir goeie nuus dat ons gaan breuk en heeltemal klaar stap. Die breuk sluit in dat Annie en Jian moet sweets vang, met Jian wat omval soos wat hy mik. En Janke se sak is so swaar sy tip sommer per ongeluk om! Ons kom by ons laaste rivier voor die kampterrein en op dié punt word daar sommer net so met skoene deurgestap. Terwyl die groep wag dat almal saam kan klaarmaak, is dit die perfekte tyd vir Pieter S om te shoey, en niemand anders as ons ondervoorsitter is volgende nie. Sibbie kry die eer van Franna se skoen, en mmm, dis so lekker, sommer 2 slukkies. ’n Stywe bult later kom ons by die lafenis van ’n kampterrein aan. Die dag kon duidelik nie te moeilik wees nie, want Jacobus, Alicia, Marlize en Amy-Lee hardloop nog ’n ent sodat die Garmins verseker 30 km wys, en onder andere Nellie en PF sorg vir entertaining touchies op die gras. Daar word hard gejuig soos wat Attie weer by ons aansluit.

Na ’n warm stort word die groepies word ingedruk onder die lapa vir alleswatlekkeris.

Items word oopgemaak deur Sibbie & Amy as ninja’s. Cari as baby Jill het ’n baie moeë, lomp perd in die item saam met Martine, Maya, Charlotte en Alicia. Jo-An, Corné, Franna, PF en Marchand doen Troepe, met Jian as Fiefie die hond wat toe sommer troep Aandag geword het. Ons vriendinne het verbasend baie kennis oor gel & acrylic naels, en vir hare stel Bernard lemoensap en Pantene voor. Met ’n nuwe treinspoor-item sorg Arenda vir ’n bietjie dark humor en dat Avbob in besigheid bly. Arme Frikkie (Bertus) se emosionele welstand word omtrent afgebreek deur Sarel (Naudé), wat sommer op ’n kampstoel gaan sit. Willem (Petri) maak ook sy verskyning, maar Sarel jaag hom ook gou-gou weg om baas te speel daar. En al wat ek van Kaptein onthou, is Jacobus die vriendelike kok met ’n baie opgemaakkte “kkkreef is reg!”

Dag 6 & 7 – ’n aansienlik vinniger busrit

Deur die nag kom die reën, en van die meisies leer ken die kombinasie van reën + tent + helling af. Met ontbyt druk almal weer in onder die lapa, en karamel-blikkies word oor en weer gestuur as die nuwe toevoeging tot BTK-pap. Daar word hande geklap vir Dokter Marnus en sy laaste blikwas. Ons maansending was ’n baie emosionele een, met meer as 10 mense wat die BTK groet. Petri as vorige voorsitter met 14 toere, en Sibbie as ons ondervoorsitter met 10, Charlotte met 8 toere, maar ook Jasper en Marchand met 1 kan getuig van hoe baie hierdie klub vir mense beteken. Na die kwessie van al jou nat goed in ’n swart sak gooi en onder indruk vir by-die-huis-se-probleem, groet ons oom Thomas & Tannie Christel met dankbaarheid vir die fantastiese toerouers wat hulle was. Soos wat daar gewag word vir bussies om ons stuk-stuk op te tel, haal Altus sy frisbee uit en Jacobus lok sangbundels nader met die kitaar. Kyk, ek sê nou bussies, maar dit was very much ’n taxi. Almal maak gelukkig die gladde pad veilig uit danksy Pieter B en Jian wat ons koördineer om te spring onder hope sakke op jou skoot! En die taxi drywer wat die musiek sagter sit soos wat hy konsentreer, dan moet jy weet.

By die Engen wag die groot bus vir ons, en of dit nou ’n droë, rou hoenderburger is, ons sal hom koop! Daar word gedans soos net Suid-Afrikaners kan voor die winkel, en wat is die kanse ons sien vir Fransman Hugo by hierdie random Engen in Lusikisiki? Daar word redelik geslaap en rugby gekyk op pad terug, en die volgende oggend neem Terrash die vorm van ontbyt aan in Worcester. LT verloor amper sy kosbare fluitjie by Spur, en vrae word gevra oor halaal wees by net sekere tafels. Marchand is die vinnigste roeier en wen met 2 min 52 sek. Die bus is weer op pad vir die laaste stuk huis toe, maar wag, waar’s Alicia?!

PF maak vir ons die karaoke-vloer oop met “Stop, wag bly nog ’n bietjie”. Bernard ken Taylor Swift amper té goed, ’n Nederlandse “ik is een noodgeval” en selfs die Namibiese volkslied bied Sondagoggend-vermaak. Marnus se Kaptein sorg dat selfs die hare losgemaak moet word.

Aangekom op ’n windverwaaide Stellenbosch, sing party vir die eerste keer en ander vir die laaste “Nog ’n toer is verstreke van die ou BTK”. Lewe lank, lewe lank BTK!

 

GALA 2023

Arniston – Gansbaai

(oftewel Uilkraalsmond; ons het net met ’n bus deur Gansbaai gery!)

Skets deur Martine Odendal

Dag 1: Gebreekte bus en so

Met genoeg tyd om nog die oggend te pak, sleelekkers te koop, ’n laaste Neelsie-ontbyt in te werk, en vir die voorsitter om sy fluitjie te vergeet, is daar ’n ordentlike vakansiegevoel in die Neelsie parkeerarea. Omtrent 100 BTKners trek saam rondom die twee groot busse en bestudeer onderlangs hulle Gala-rolle op die uitgedeelde papiere. Na die kringetjie en gebed trek die busse weg uit Stellenbosch, en die eerste stop is om nog twee stappers op te tel by Peregrine. Die tweede stop was bietjie onverwags in die middel van nêrens en met niemand om op te tel nie. In die voorste, volste, nie-aircon-bus het party net gehoor dis omdat die busdrywer warm kry, ai, as dit nou maar net so was, né. Die nuus is toe gebreek dat dit die bús is wat warm kry, só warm dat hy nie meer verder gaan ry nie. Na LT se “bus-hopping” het een bus solank Caledon toe gery om solank vir arme Geooffrey langs die pad te kry en sodat klomp studente basies die Fresh Stop oorneem. Die werkende bus het toe teruggery en die ander verlorenes langs die pad opgetel sodat húlle die Fresh Stop ’n tweede keer kan oorneem. Middagbroodjies word solank op die gras gemaak en die geriewe van badkamers, gekoopte koffie en snacks word waardeer. Die groep van die aircon-bus het in tussentyd gelam by Waenhuiskrans se kampterrein en middagete daar gemaak terwyl daar gewag was vir die eerste bus om aan te sluit. Met almal toe bymekaar het Matthys en Renee gedemonstreer hoe skiet werk, en stof is opgeskop soos wat hoede by mekaar gegryp word. Party het met sonsondergang gaan ‘dip’ in die warm see, en die geel volmaan het soos ’n gloeilamp bo ons gehang vir die res van die aand. Vir aandete moes die stokers daar veeeer gaan snoek braai, en die kokke het besluit húlle gaan die stokerspakkies aantrek. Na die heerlike snoek, patats en knoffelbrood, het almal reggemaak vir die eerste slee van die toer. Die eerste toeriste lag so effe vreemd vir LT se diep gedig as sterwende bok. Mario en Luigi het ook te verskyn gekom op die rivier, en De Wet en Petri was in ’n bar in Prieska. Met PF, Inge, Ruvé, Franna, Attie, Jacobus en ’n hond soos Wian op ’n vliegtuig, kan jy net die chaos indink. Die ouens se aand sluit wel nie af na die Magaliesburgse aandlied nie, want teen 2-uur die oggend is daar ’n security guard in volle uniform en sy geweer wat vir hulle staan en kyk. Waenhuiskrans is seker maar nie gewoond nie.

 

Dag 2: Waenhuiskrans

Almal was heel verlig toe daar so onder mekaar uitgevind word dat dag 2 wel nie die 22 km gaan wees waarvoor almal gevrees het nie.

Na die stokers se “opstaaaan, dis ’n heeeerlike dag!” begin die eerste stapdag op Waenhuiskrans. Sommige mense het toe al teruggekom van hulle vroeë swemsessie af, en teen oppaktyd breek ’n onverwagse reënbui uit. Herculine is ons verjaarsdagmaatjie, en reën of te not, sy moet gepos word.

Ons begin die stap na Waenhuiskrans se bekende grot toe, en staan daar omtrent in ’n ry om een vir een in te gaan. Binne neem ons ’n groepfoto en is weer op pad uit om die res van die dag se stap af te lê. Ons loop seelangs terug teen die strand en aan die gesels. Met game break is die weer nog nie té lekker dat mense al swem nie, maar wie het dit nodig as jy Rosa se kuns kan bewonder en soos ’n koor “oeeh en aaaahh”?

Middagbroodjies was op Arniston se hoofstrand – en hier word geswem. Baie eerste toeriste word bewus gemaak van die uitkykkring, en stap dan terug met ’n afkyk grond toe, ’n senuweeagtige laggie, of met ’n kyk van ongeloof – waarin het ek nou net myself bevind?

In die bus het die stappie sy tol geëis en meeste mense vat ’n middagslapie totdat daar by Struisbaai se kampterrein ingedraai word. Met ’n STUK wind is die tente opgeslaan en meisies wat in dié tyd rustig probeer lê en slaap op hul sakke is so 3 keer weggejaag deur hooftentopslaner PF. Met die wind wat effens beter raak en die son wat agter die wolke kop uitsteek, was dit tyd vir die BTK om te wys hoe fiks ons nou eintlik is met 2 afsonderlike drafgroepe – I mean die BTK Tinder moet darem aktief gehou word. Die res het gaan draairoomys soek in Struisbaai en party het winkels toe gestap. By die kamp is daar gelam en sokker, kaartspeletjies, Spikeball en frisbee gespeel, en ’n paar brawe swemmers het die see aangedurf. Aandete was heerlike nachos, en vermaak verskaf deur Wesley wat op Attie se skiet-poging intercept. Om aaitems te begin het Petri en Drian het gesorg dat ons plat lê van die lag aangesien Frikkie akrobatiese pote gehad het wat nie mooi kant toe kon strek nie. Drian het meer gelyk asof hy gaan duik eerder as wurg met sy manier van ’n olifant opklim. Dankie tog vir die slee wat namens Frikkie kon eggo want Frikkie het maar gesukkel om sy samewerking daar ook te gee. In die dokter se spreekkamer het Wian ’n kopseer, Attie ’n hoesaanval met ietsie soos ’n twerk daarby, Jeandre ’n ruk en pluk en stamp-van-die-stoel-af aanval, en PF het ’n hoendersiekte. Wian het omtrent geskop, skrop, en twerk-hoes van siekwees. LT het vir Stefan, oftewel Stefani, gehad om te sê Pappie gaan nêrens nie, Pappie bly net hier. Na ’n goeie aand se lag, kom die “nag, dames” van oom Francois.

Dag 3: Die eintlike stap van Gala

Dit het bietjie bewolk begin, en toe trek dit oop op Struisbaai. Dit was ’n lang stapdag wat voorlê so na Weet-Bix en oggendbroodjies was dit vinnig tente afslaan en bus pak voor ons Agulhas toe ry, en natuurlik eers vroegoggend-swem vir sommiges. Daar is begin stap by die ligtoring, met mense wat hier en daar opbring “ek dink ek was al hier, soos in die laerskool?” Ons kom by die Suidelikste punt van Afrika waar dit natuurlik weer tyd is vir ’n fotosessie. PF vrywillig homself om te kyk of jy wel ’n ou is indien daar onsekerheid is of jy in die ouens se foto hoort. Vinnig word die fluitjie weer geblaas vir Stapnou!, want die hele roete lê nog eintlik voor. Kort-kort in die stap sit iemand sonroom aan of haal ’n waterbottel uit soos die somerson begin bak. Op die klipstrand sit die kaalvoet stappers maar moeilik voete neer, tot Game-break langs die strand gehou word. ’n Sokkerbal word benut tussen die ouens, en twee uitkykkringe werk vlot soos wat eerste toeriste probeer inbeur en weer uitgespoeg word. Franna kry ’n lucky shot waar selfs Faf se eers lewende en toe dooie vis handig gepas gekom het. Na die lekker luiword het ons verder aangestap verby die moooiste klein strande, waarby Jacobus sommer gou duik in die een baai. Party kies die roete teen die rotse om ’n paar skulpies op te tel, soos opgewonde Maya en Carmen wat teen die einde van die toer steeds hul skulpe kon wys. Middagete-tyd langs die see breek aan, en party stap eina-eina die klipstrand af na ’n lekker rowwe see met baie sand en malende klippe. Op ander stappe in die bos kry jy krapmerke op jou bene as battlescar-bewyse – op gala kry jy bloukolle op jou bene van die klippe wat teen jou vasslaan in die see. Stuk vir stuk daag die wat geswem het op langs die middagbroodjiesirkel, want ja, hongerte is beslis teen die tyd ’n faktor. Met gevulde mae en luilekker gelê in die son, word stap oor 7 minute aangekondig (altyd sulke vreemde hoeveelhede, nooit ’n 10 minute nie!). Met almal reg om te begin stap, word skiet oopgemaak en sand word opgeskop soos wat daar af in die jeep track gehardloop word – die klippe word so ver moontlik vermy. En dan die klassieke verskynsels na skiet: Roné is nog op soek na ’n plakkie wat gevlieg het, en almal kyk en cheer soos wat Tanya en Wesley net ewe skielik begin hardloop.

Die stap begin en ons draai weg van die see af binneland toe met ’n sanderige jeep track waar 100 rye BTK-spore gelos word. Die sandveld is mooi, maar die somerson is warm. Beskawing word uiteindelik opgelet en ons stap weer tussen die huise deur totdat die twee groot busse gewaar word. Almal maak waterbottels vol by die badkamer, en toe word die busse weer volgemaak vir die pad Uilkraalsmond toe. Op die aircon, nie-stukkende bus was daar redelik geslaap en gerus na die dag se stap. Op die nie-aircon, reggemaakte bus, was die sangbundels uitgepluk en ’n Afrikaans classics sing-off is gehou tussen onder andere LT en PF aan die een kant van die bus teenoor Franna, Mareli, Mila en almal wat agter gesit het! Attie was so bietjie van ’n draadsitter tussen die twee kante 🙂

Aangekom op Uilkraalsmond, word tente opgeslaan om die minste wind moontlik te vang, en eerste toeriste kom bymekaar, want vanaand is die aand. Ou toeriste is vermaak deur Barbie en Kenough op tv in die konsert, met advertensiebreuke wat omtrent iets van alles wys. LT mis die beste lyn en ou toeriste frons, maar die res word verwelkom en is net dankbaar hulle het dit oorleef. In verdere aaitems word Frederick sonder klere gelos as Mr Price, en Stefan word onverwags hárd ge-blou yskas deur Franna. Nag, dames.

Dag 4: BTK-Sondag

Oftewel, die Spikeball-dag. Dit is weer tyd vir die jaarlike gala Open en na ’n laat en rustige oggend kan spanne gemaak word vir die toernooi. Die stof staan soos Spikeball gespeel word met toeskouers onder die bome ingepak op die heerlike somersdag. Die semi’s breek aan waar LT & Jacobus vir PF & Faf wen; Franna & Frederick wen vir Stefan &Attie. So die finaal is die Diepsleekonings vs Spykerbal. Dit was eers gelykop met 1 set elk, totdat die Diepsleekonings die laaste set 11-9 wen, en LT se lewenslange droom waar word.

Na die spikeball word alles-in-een-dis-dis geëet vir middagete, en “nee, Marlize sal nie nou skiet oopmaak nie, want daar is mos nog goed wat die middag moet gebeur” hahaha. Dames hardloop wyd en syd, want die ouens is nou nie juis volop nie.

Die Voorsitter praat al heeldag van BTK “verrigtinge” en tradisies wat die middag gaan plaasvind, maar niemand het gedink dit gaan pushups insluit om by ’n poeding uit te kom nie. Die instrukteur het ook nie dit saam gedoen nie, en dit was meer oefening as strek om plek te maak in die maag. O en dankie aan Retief wat die klaende meisies gou-gou stilgemaak het met ’n one-handed pushup. Lizé staan baie trots heel voor in die poedingry, met De Wet wat net staan en glimlag langsaan toe die tafel omgevat word agtertoe. Na poeding is die mae vol en ’n paar maak ogies toe onder die skaduwee; die res is af see toe. En die Spikeball word weer saamgedra, glad nie asof ’n hele toernooi die oggend plaasgevind het nie. Almal wat netjies uitgevat is word stuk-stuk afgeneem voor sonsondergang. Want net mooi as Oskar reg is om die groepfoto te neem, kom nog iemand aangedrentel in BTK-tyd.

Die aand het Oom Francois vir ons ’n stukkie uit die Bybel gelees, waarna Graham met kitaar worship gelei het. Die saamsing onder die sterre en die voorreg om die Here se naam saam te prys was spesiaal om net weer te besef hoe geseënd ons is. Met aaitems is Frikkie en Sarel sommer by die see om ’n walvis te kry vir die kolonie. Troepe is lank en interessant, waar Jacobus in sy slaapsak gaan wegkruip en Wian sommer inkom as ’n prop. ’n Nuwe aaitem van ’n groepie swemmers en hulle gekoördineerde tonepunt-bewegings beindruk almal. Nog ’n dag is verstreke.

Dag 5: Uilkraalsmond – Pearly Beach

Op ons laaste stapdag loop ons al langs die see tot in Pearly Beach. Party se tekkies word sommer al in Uilkraals uitgetrek toe ons begin met ’n lagoon wat deurgestap moet word. Dis ’n mooi stap langs die strand, en ons middagbroodjie in ’n winderige Pearly Beach. Die wat broodjies gemaak het neem die lifeguards se hokkie oor en vir die van julle wat nie weet nie, die brood is met skulpe of met die hand gesmeer, maar heerlik soos altyd, dankie Middagbroodjies! En toe is skiet ook nog oopgemaak toe al die middagbroodjie girls in ’n kringetjie sit op ’n baie onideale hardloopplek, dankie LT.

Met die wind swem niemand swem eers nie. Behalwe Cat wat tydens skiet besluit hardloop is nie genoeg nie – sy is lus vir duik. Dit moet die ouderdom wees – sy’t daardie dag 20 geword in goeie BTK-styl.

Ons het gou weer by kamp aangekom, en toe is alles windverwaaid. Ouens help tente weer opslaan en res lam net onder ’n boom uit die son en wind uit. Die moegheid het gehang oor die kampterrein en meeste het koers gesoek na ’n boom toe, met matras of slaapsak in die hand, reg vir ’n middagslapie na 5 dae. Voorsitter het roomys aangebring, en met die dat meeste geslaap het kon ’n paar gelukkiges sommer 2 kry. Franna se kontakte het gesorg vir 3 toevallige biere vir 3 toevallige ouens toe hulle gaan vleis optel by ’n tannie se huis. Die BTK het gesorg dat Uilkraals se coffee shop ’n behoorlike boost gekry het, want ten alle tye was daar ’n groep wat ordentlike koffie wou hê, koek wou eet of net daar sit by die ander, want FOMO is nogal ’n ding.

Teen laatmiddag het die wind bietjie gaan lê en ’n intense volleyball game was aan die gang – Taylor, Franna, Marietjie, Jacobus en Attie was soos last man standing en basies almal wat opkom se kompetisie.

Die aand eet ons flippen lekker pasta en slaai – Roné was op haar stukke en het met krag daai pak maalvleis in ’n pot gekry.

Dit was kosbaar om te sien hoe die BTk oor jare gemis en gekoester word, met Fred en Martin wat by ons aansluit tydens die sokkie. Almal het fone uitgepluk om die insanely mooi sonsondergang af te neem wanneer ’n blaaskans nodig is, en dan sokkie jy maar weer aan! Toe die son sak en niemand meer kan sien waar om te dans nie, trek Faf sy kar nader – en die setup is soos Catwalk, net buite.

In slee is Fred en LT Vriendinne wat ontsteld is oor daar nie ’n Plato is nie en “blykbaar is die BTK nou net Burnt” want soos Fred sê “I mean Vriendin, ek was mos heeltyd op die toer”. Die vriendin gaan omtrent aan oor die voorsitter, “as hy daai fluitjie so swaai en blaas”, en die sekuriteit wat verbyry kyk snaaks na dié twee in hulle wifeys. Booi soek ’n nooi word aangebied deur Drian, met ’n hele paar baie spesifieke kandidate wat Burnt klere moet wys en eers by ’n ander universiteit moes swot. Drian en Wian doen rondte 3 van Sarel & Frikkie, en gaan nog groter as die walvis die vorige aand – en natuurlik, wie is dan so groot soos die Voorsitter – “wurg hom, Frikkie, wurg hom!”Nog ’n oud-BTKner, Marguerite, het by ons aangesluit en die tradisionele BTK konkoksie vir die brawe siele laat proe. Mmm, niks so lekker as om Pieter se groottoon voor jou te sien as jy die blinddoek afhaal nie. En natuurlik word daar ge-kkkaptein om die aand mee af te sluit.

Dag 6 – Kostent-skuiling

Die oggend is nat en die reën hou aan drup. Deur die nag het die reën gesorg dat party meisies bietjie nader aan mekaar skuif en ander maar bus toe hol. Die stokers sing dié wat nog snoesig in tente lê vir oulaas wakker met ‘Country Roads’. En oggendprosedure: hardloop kostent toe. Op ’n slag was daar 45 mense in die arme kostent wat uit die reën staan om op die laaste oggend saam ontbyt te eet. Ons wag en wag en wag vir die reën om op te hou, en begin toe eventually tasse laai en tente afslaan, alhoewel alles klaar nat is. Die met hulle eie karre begin stuk vir stuk ry en gegroet, almal nou op hulle eie paaie vir vakansie.

’n Kring word vir oulaas gemaak, en Thalia, Wesley, Henco, Kerryn, Anais en Arenda wat maan toe gaan, deel hulle kosbaarste tye saam met die BTK. Henco sê van ál sy toere was gala beslis sy lekkerste!

Ons stop by Hermanus se mall vir terrash, en na bietjie stoele bymekaarmaak en almal insettle was die roeiers nie juis baie lus om te roei nie. Henco en Frederick het sommer slow-mo afgeskop  – wou hulle miskien hê ons moet hulle dop hou soos die aaitem?

So die ouens was biejie shocking, maar Anwar was nog steeds die wenner en reg vir sy tweede burger. Stuk vir stuk het die kos en koeldranke aangekom, soos selfs die oom in die pad geskree het “Ek’t nog nie koeldrank gekry nie!”

Na die wag vir tipiese studente wat eers McDonald’s roomys gaan koop of Christmas shopping in Checkers en Food Lovers doen, vertrek die twee busse uit Hermanus op pad Stellenbosch toe, waar almal koebaai sê voor die lang somervakansie wat voorlê. Die vakansie is wel op ’n baie goeie noot afgeskop. Nog ’n toer is verstreke van die ou BTK!

Weskus – September 2022

 

Dag 1: Slee? Nee net seile vannaand…

Dis 4 September, toetsweek is verby en die week lange recess is net genoeg tyd om die Weskus se ongerepte mooi te gaan verken. Onder die brug in Merriman is daar die bekende geskarrel voor ‘n toer. Groepies word ingedeel, groepieleiers word ingelig van hul take, party is effens geskok met die skielike opgradering in hul rang, en kos word verdeel. Kort voor lank is almal se sakke ‘n paar kilos swaarder en die bus word gelaai en die rit na die Weskus begin.

Die bus is stil in die oggendure, met die ingeneurs and BRekkers wat hul verlore slaap van die afgelope week probeer inhaal. Hier en daar word ‘n fluister stem gehoor, en die opkoms van die son word die fluister al harder. Marietjie en Michaela ontwaak en nou is fluister iets van die verlede. Die bus is nou ordentelik aan die gesels, nuw maats leer mekaar ken, oues vertel die nuutste nuus aan mekaar en die twee Duitsers word hartelik verwelkom by die BTK.

By ‘n vulstasie word daar vining gestop, vir koffie en bene rek. Terug op die bus en nou is almal ten volle wakker, die boskie 30 seconds word uitgehaal en met ‘n mengelmoes van Afrikaans, Engels, handgebare en gesange word daar probeer verduidelik oor en weer die sitplekke. Met die speletjies en gesels word die lang pad kort en voor on sweet draai die bus af op ‘n grondpad na die nasional park waar ons roete begin. Dis egter nog ‘n hele entse ry, maar die busdrywer skrik vir niks en ry met ‘n snel spoed oor die grondpad.

By ‘n kampterrein waar ‘n paar verlate bakkies en hul eienaars kamp laai die bus ons af en die stap begin. Na ons deur die hekke is wor daar eers gestop en ons toerleier Frederick verwelkom die stappers by die toer en verduidelik ‘n paar van die BTK se gerespekteerde tradisies aan die nuwe toeriste. Sibbie en Manie demostreer hoe skiet werk. Nadat De Machtige Koning gesing is en almal weer hul eie hoedens op hul kop het, begin die stap, die keer sonder onderbrekings.

Dis ‘n kort stappie tot by ‘n skulpstrandjie waar middagbroodjies gemaak word. Groepies kry mekaar vir die eerste keer en die vars brood word geniet met ‘n uitsig oor die weskus se branders. Na ete word die rugbybal uitgehaal, dis nie lank nie en die bal beland in die see, die man wie die vang gemis het is ongelukkig nie gewaar nie. Die branders trek die bal al dieper in die water in, en met ‘n paniek word daar besef iemand sal die yswater moet aandruf. Manie se skoene is reeds uit en in ‘n oogwink is hy in die water, dis ‘n naelbytaffere soos die bal al verder wegdryf en Manie teen die branders swem. Uiteindelik word die bal gerky en almal sug van verligting, Manie is die rugbyspelers se hero vir vanda gen kry seker nou nog koud..

Die eerste paar nuwe toeriste word hier uitgekyk. Petri en De Wet, wat die waterbakkie vir vandag bestuur het word van voor gewaar en so wee tons die kampplek is om die draai. Met ‘n stap nou val ons weer in die pad. Dis ‘n vinnige stappie tot by die kampplek, waar almal soos een man agter die klipmuurtjie gaan sit vir skuiling teen die yswind wat al sterker waai. Tente word opgeslaan, en weer geskuif toe ons besef die wind gaan nie binnekort gaan le nie.

 

 

Tente gespan en warmer klere aangetrek word aandete begin. Die groepies gooi hul seile agter die bakkie waar daar redelike beskutting teen die wind is. Soos die kos gaar word, word die wolke al donkerder. So tussendeur die voorbereiding word skiet oopgemaak en potjies vlieg soos die meisies opspring en die rigting van die see of net in die pad af hardloop. Slees gevang word ete voortgevat. Nadat omtrent al die groepies hul laaste happies gesluk het word daar druppels gevoel. Die druppels word al meer en kort voor lank is dit n behoorlike vloed. Groepies wat nog besig is om tee et gooi hul seile oor hul koppe en ons sit skouer teen skouer en wag dat die reen oorgaan. Dit word egter net meer-unlucky- en een vir een hardloop stappers terug ne hul tente in die hoop vir ‘n bietjie hitte.

So, word die aand se slee met seile vervang en word oorgeslaan na die volgonde dag. Slee sweetsiesword maar in die tente gepeusel en onder mekaar gedeel. Die n vroee aand en kan die laaste bietjie verlore slaap word ordentelik ingehaal.

Dag twee- See, sand en die soetheid…

Na ‘n goeie tien ure se slaap word ons wakker met ‘m windstil oggend en die geluid van die branders wat breek. Ontbyt word gemaak, koffie gestook en tente uitgeskud in die hoop om die seile droog te kry. n Paar manne het egter natgereen in die nag en lyk hul tente lyk redelik verlep vanoggend. Fred speel tunes uit die bakkie en so op die maat van die musiek maak ons reg vir die dag.

Sake gepak en tente gesak is ons amper oppad. Die druppels wil-wil weer begin val en raincovers word met ‘n speod uitgehaal. Nes almal se sake toe is hou die reen egter op, en die son maak sy verskyning. Ons sing vir ons verjaarsdagmaatjie en val dan in die pad. Die dag begin op die uitgestrekte strand. Dis ‘n ogelooflike prentjie van wit sand en rowwe blou branders wat ons elke nou en dan teen die duine uit jaag in die vrees van nat skoene.

Ons eerste game break word ordentelik benut, met die spkieball wat sy verskyning maak, en ‘n frisbee wat oor en weer begin vlieg soos ‘n paar ander ‘n slapie in die son vang. Die spikeball kompetisie vat vlam en die toeskouers kyk entoesiasties saam. Nadat almal hul gamebottels vol het en genoeg super c’s in het stap ons aan.

Die padjie loop nou effens na die binneland en die eerste paar geel blomme word gewaar. Ons stap verby ‘n paar verlate ou karavane en sien selfs ‘n skeepswrak, die slotspan word verseker dat dit wel die titanic is wat langs die Weskus gestrand is…

Dia nie lank nie of daar word weer gestop, die keer vir middagbroodjies. Ons span uit op die sand en broodjies word vining gesmeer. Nina,Estelle en Grietjie durf die waters aan en lyk nie eers asof hulle koud kry met die uitkomsalg nie, wat is die dames se geheim…Die laaste paar eertse toeriste word hier uitgekyk en die soetheid van die wraak kom al nader.

Nadat die sjokolades reeds verslind is kom Manie en LT van voor gewaar. Hulle word geondervra oor hul rut en hoekom hulle so lank gevat het. Die sand het hulle blykbaar effens in die steek gelaat, n paar keer…

Met die span voltallig stap ons aan. Dis nie lank nie of die groep verdwyn agter die duine in, met die aand se kampplek wat in ‘n redelike holte tussen die duine gelee is. Die tente word gespan en die dames is terug oor die duine in die rigting van die branders. Hier word shampoo en gesmeer en hare gekam voor die koue aandgedurf word. Dis ‘n strategiese inhardloop en duik onder ‘n brander om so vining as moontlik te probeer skoon kom. Of mens se hare regtig kan skoon kom in see water is nog steeds ‘n raaisel, maar die dmaes oortuig hulself dat dit wel so is.

Na die swem word daar in laste bietjie son gebak, bannagrams word uitgehaal en die eerste toeriste reppeteer agter die duine. Die son raak al minder en die stokers begin stook met die son wat die lug van blou na oranje verkleur. Ons hardloop op na die duin om die laaste stukkie son oor die horison te sien verdwyn. By die groepies word die BTKitaar rondgestuur en De Wet en Fred maak vir ons musiek terwyl die potte prut. Ons eet in die skemer en na peoding word die eerste slee vir die toer begin.

Voor die eerste toeriste egter die verhoog kry, open ons eers op die regte manier met Fred wat die ballade vir ‘n sterwende bok met passie vertel.

Fred en Petri se Mario en Luigi is weer op die rivier.

Die eerstetoeriste hou konsert en Marelize as die Queen soek ‘n stem soos Karlien sin. Sy soek ver en wyd, met ‘n paashaas, ‘n gebreklike seeslak ‘n toordokter, ‘n kannibaal maak kos met ‘n gemufde teelepel en die duck maa kook ‘n verskyning  en twee baie deurmekaar duitsers wat haar probeer help in die soektog. Na die konsert is dit uiteindelik tyd vir die wraak…

Nou vir die aaitmens:

Fred en Manie se NBS, Mnr Fourie se verkoue raak al erger.

Die pikkewyne in Prieska word nogsteeds gesoek.

Ouma Sibbie verduidelik aan Marietjie dat sy nie skande op die huis kan bring nie, kleindogter verstaan egter nie die opdrag so mooi nie.

Devon en Bevon September maak hul eerste verskyning in gedroggie se teenwoordigheid.

Koppe word weer verkoop met SW wat lei in die proses.

M ren Mrs Wong.

Johan en SW is twee suckers on a stick

Die Blou yskas maak sy eerste verskyning…

 

Hickels

PF is blykbaar ‘n rooivlaggie

Nina meen dat Fred defnitief ‘n staffie is.

Manie word gevra hoeom hy kaal op die starnd is.

Marietjie word gevra hoekom sy se RW lyk soos ‘n lekker ou.

Nag dames.

 

Dag 3:  Dames skiet en topgun tonele

Die oggend word ons wakker met die stokers se Krismis in Kampala en die son wat kop uitsteek oor die duine. Koffie word gedrink en groepies vorm plek plek daar waar die son al warmer skyn. Die tente word gesak en Nina begin vir ons ktaar speel. Ons bring eer aan ons Skepper vir hierdie mooi die dag en die voorreg om dit saam met vriende te kan deel. Die groepie sangers word al groter en die afrikaanse treffers kry toe ook ‘n beurt, daars ‘n padda in die vlei word luidklees saamgesing totdat almal se sakke gepak is.

PF as slot en Marietjie en Michaela as sy sleutels val ons in die pad, of eerder op die strand. Die strand is wyd genoeg dat daar minstens 10 mense langs mekaar kan loop, ‘dit voel kompleet soos ‘n gala’ hoor mens elke af net toe, “net beter” kom die antwoord dan. Van die strand beweeg die pad na ‘n sand padjie en ons stap tot by ‘n oop kol waar ons vining gamebreak. Op die rotse gewaar ons ‘n trop robbe wat in die son le en bak. Hier word groepie fotos geneem met party groepies wat die ekstra myl gaan en die robbe se area gaan inneem met die hoop om ‘n brander wat agter hul breek in ‘n foto vas te vang. Die hoop realiseer met die massiewe branders wat teen die rotse breek.

Dis ‘n vinnige break, en ons stap verder langs die sand padjie. Plek plek word daar blommetjies gewaar, selfs die pienk blom wat as bemakring gebruik is word uitgewys. Na die sand padjies kom daar ‘n entjie jeeptrack, ‘n bietjie breer en effens harder pad, en ons is dankbaar vir die afwisseling. By ‘n klein standjie draai ons af vir middagbroodjies. Dit voel soos ‘n private strand, met die rotse wat die wind keer en die rustige branders in die baai is dit die ideale plek vir ‘n ruskansie en ‘n spikeball wedstryd of twee…

Na ete is dit ook so, die spikeball spanne daag mekaar ordentelik uit, terwyl ‘n paar ander eerder ‘n slapie verkies. Na ‘n rukkie word die spikeball spelers ook moeg en vining vining word dita ls stiller soos die strand aan die slaap raak. Dis egter nie lank nie of ons wakker gemaak met `Sibbie wat skree dat skiet oop is. Dis ‘n hondeskou soos wat die dames ontwaak en besef dis hulle beurt om ‘n slee te vang. Mense sien net sand spat soos daar gesidestep word. Na ‘n goeie rondhol sessie is almal wakker en sakke word gepak.

Die bakkie drywers het ons teen die tyd al ingehaal en ons vat die laaste ent tot by die kammplek aan. Dis ‘n enkel ry sandpadjie, en die voete begin nou effe tam raak na die die dag se stap. Die span stap egter vol dreef aan. Met die gesig van ‘n groot wit strand stop ons en die kamplek word uitgewys. Die lyn tussen mans en dameskamp word bietjie wasig die aand met tente wat op die grens opgeslaan word.

Voor ons met aandete begin, word daar eers touchies gespeel met die son wat water trek oor die branders, die dames sit op ‘n duin en hare vleg en iemand merk op dat die touchies soos ‘n toneel uit die nuutste Topgun lyk, so begin ons dan One Rebuplic se treffer te sing en die prentjie is volmaak. Die manne begin hemde en dasse uitpluk, die keer haal van die dames ook uit en wys met blomrokkies en lipstiffie vir damesskiet. Fotos wat enige huisdans sin sal laat skaam kry word met sonsondergang geneem.

In die proses word daar vergeet van die kospotte, maar na die fotosessie keer ons terug en aandete word geniet. Die aand se poeding is vla, en Manie hoor by elke groepie of hulle nie dalk eerder die peoding wil skip vannand nie. Klaar geeet word die seile reggesit vir die aand se slee, daars aaitmens wat moet ingehaal word en ons maak reg vir ‘n laaang aand.

Aaitems:

Die aand se aaitems skop af- letterlik- met Amy en Sibbie se ninjas.

Fred and LT se hans en mans is volgende aan die beurt, die hoenders benut die groot verhoog spasie ordentelik en spring dat die sand spat.

Petri en LT kan nie verstaan hoekom vrouens so baie praat nie…

Devon September maak sy terugkeur op die verhoog, die keur saam met Fred in ‘n bespreking oor ‘n partytjie waar ‘n goue toilet die hoogtepunt van die aand was.

Zanlie word verlig, te danke aan die seerowers wat weer nah ul rum soek.

Die eerste toeriste ry rollcoaster.

SW, Amy, Naude, Arenda, Marietjie en Marilize se pikkewyne is die punchline.

Nooi soek boi is terug op die verhoog, die meisies verduidelik in detail wat hulle nou eintlik in ‘m ideale man soek.

Stoute Wouter Kabouter ontvand vir oulaas ‘n klient in sy Weskus se Ooskombuis.

Die gills is op hul perdjies.

 

Hickels

 

Alida wil by Muller weet wat hy bedoel met sy lyk soos ‘n spitbraai- blykbaar is dit die tan.

PF wil by Manie weet wat he bedoel met “ek soek ‘n mal girl”, dit is wat is se Manie.

Marietjie wil by Amy-Lee weet wat sy bedoel met daar is baie lekker opsies vir slee, Amy verdander net die klem as verduideliking.

By Sibbie wil daar gehoor word wat sy bedoel met sjoe maar hulle lyk mooi, die manne in hul kraaghemde het haar oog gevang.

By PF wil ons hoor wat hy bedoel met hy sou ook so sterk wees as hy heel dag ‘n misbol rondstoot.

Asook wat hy bedoel het met Jo-an se snor le op die grond, daar was blykbaar ‘n harwurm wat hom aan sy vriend se snor herhinner het.

Manie wil by Fred weet wat hy bedoel het met “wys my jou lyf” dit is wat dit is.

Laastens wil daar by RW gehoor word hoekom ons net vingers eet en nie tone aflek nie, hy het blykbaar na die vingerkoekies verwys…

 

Nag dames..

Dag 4: flaminke en see skape

Die stokers sing ons wakker met ‘n passievolle weergawe “Toe vind ek jou” wat vir Francois Van Coke sal trots maak. Die kamp word wakker voor die son sy kop uitsteek en ons drink koffie met die uitsig van die branders. Tente word opgeslaan, maar nie voor Manie ‘n draai in dameskamp kom maak om vir sy klere te soek nie…

De Wet is ons slot met Nina en Estelle as sy sleutels. Sonroom gesmeer begin ons stap. Vandag se stap begin weer op die strand maar ons draai vining af na ‘n padjie waar die blommetjies al meer word. By een plek word daar ‘n flamink gewaar, due res van sy trop is egter nerens gewaar nie.

Ons stop by ‘n klipstrandjie vir gamebreak en nog voor die game uit is, is Nina in die water op soek na vissies in die rotspeole. Heidie is agterna in die hoop om hare te was. Ons eet toppers en kry energie bymekaar vir die res van die dag se stap.

Ons stap verder en gewaar ‘n paar verlate see shacks en bakkies wat se roes dit laat blyk of hulle dalk hier vergeet is. n Troppie skape en robbe en nog blommetjies kleur die pad in en voor on sweet is dit middagbroodjie tyd. Na ete word die spikeball uitgehaal en dis ‘n eerste wen vir LT en Charlotte teen Fred en anie, dis egter net een stel wat hulle verower as gevolg van ‘n besering te danke aan ‘n skulp.

Daar word nog ‘n paar middagslapies ingewerk voor ons weer stap.

Die aand se kampplek is tussen twee duine en so ook lekker weggesteek van die wind. Ons kom vroeg genoeg daar dat daar tyd is om ‘n swemmie in te pas, en koffie te stook voor ons met aandete begin. Ons maak aandete binnein manskamp. Groepie B is beitjie besig met kitaarspeel en masseertreine en teen die tyd dat al die die ander gropies klaar geeet is, begin hulle eers rys kook.

Net voor ons eet maak Fred skiet oop en dis ‘n hondeskou soos potte en stofies verlate gelos word in die hoop om ‘n slee te vang. Ete gaan voort en teen die tyd dat groepie B begin eet trek die res al by peoding. Ons eet lepels caramel uit die blik en kyk hoe die son vir oulaas oor die Weskus se golwe verdwyn, dis ‘n asemrowende gesig en ons word opnuut herhinner aan hoe groot ons God is.

Met die sterre wat uitkom, kom die slee seile saam en daar word reggemaak vir ‘n groot aand van aaitems.

Aaitems:

Die aand skop af met Manie as Mr Price wat te voorskyn kom.

Pieter, PF, Barend, SW en Jo-an se troepe word harstseer nuus vertel deur general Petri. Die troepe is egter so besig om mekaar en die gehoor te laat lag dat die onsesitiewe oordrag van die uus nie juis hulle steur nie. Petri word met mening geblouyskas.

Nina is volgende aan die beurt, op die kitaar nietemin. Sy sing van vriendskap en die slee pik ‘n paar trane, die keer van mooi en nie van lag nie.

Kanoes met Naude, De Wet, Fred, Stefan en PF word grusaam

De Wet leer ons ‘n paar nuwe Engelse woorde met sy vertaling van ‘n muishond jagverhaal.

Ons gaan weer fliek

Gatiep en meraai deur Devon en Nina speel I spy.

Moral of the story met Fred en LT en juffrou Grietjie wat nie heeltemal haar boodskap aan die kinders oorgedra kry nie.

Manie en Fred se vriendinne vertel van die avontuur op die weskus, sonder vars water en slee dates wat tekens gee, moenie te veel in lees nie meisie!

Vriendin Fred se toere is egter op ‘n einde en so word die hempies oorhandig aan LT en Petri. ‘n Spesiale oomblik tussen die meisies.

Charlotte en Grietjie is dan BTK manne, en die manne is ook nie gelukkig met al die carbs nie, waars die protiene vir die gains…

Laastens is dit kkkkeptein Frederick en sy kajuitknape, kreefduikers en kraaines op hul skkkkip.

Hickels

By manie wil on sweet hoekom Matthys soos ‘n 18de jarige dogter vir hom is.

Stefan wil ook by manie weet wat hy bedoel het met “ek werk mos nou met kinders”

Nogsteeds by manie, wil Fred weet wat Manie bedoel het toe in dameskamp gestaan het en gese het hy soek net vir sy klere.

By PF wil on sweet wat hy bedoel het met ek het behoorlik my merk daar gelos, blykbaar was die klimaat ideal…

Stefan wil by Leri weet wat sy bedoel met Fred is ‘n dorito.

Leri vra dan vir Mari wat sy bedoel het met “ek kyk al vir dae lank soos ‘n moroon vir LT”, hy het blykbaar vir haar soos ‘n akteur gelyk.

By SW wil daar gehoor word wat hy bedoel het met “die enigste slee wat ek doen is diepslee”

Laaste een vir manie, wil daar gehoor word hoekom hy vir Sibbie gese het dat sy te veel klere aand het.

Dag 5: legendes gaan maan toe…

Dis ons laaste oggend van wakker word met die geluid van die weskus se branders, die stokers sing ons wakker en in die vroee oggendure word kofie en pap geniet met die son wat plek plek deur die wolke breek. Met tente gesak word ons ‘n kring versamel vir ‘n BTK tradisie wat so paar trane in die oe laat versamel. Vandag stuur on sons toerleier en voorsitter vir die termyn maan toe saam met Nina, Laurika en Heidi.

Frederick en Nina herhinner ons dat die BTK soveel groter is as net ‘n lekker avontuur, maar dat die vrindskappe wat hier gevorm word, lewenslange familie word. Die glorie en opregte dankbaarheid word aan God gegee en wat ‘n voorreg was dit nie om hierdie maats te kon leer ken oor die afgelope paar toere. Die BTK sal hulle mis…

So, gee een voorsitter oor aan die volgende een en Petri lei ons vir die res van die dag. Frederick verjaar en daar behoorlik vir hom geluk gewens. Die meisies sing en die ouens gooi, of eerder pos hom kliphard.  Ons slot is Fred, maar hy rebelleer, en so kry hy dit reg om vir oulaas in die middle te stap.

Die dag se stap begin, en dis ‘n maklike stappie op jeeptracks tot by ‘n vleiland waar daar middagbroodjies gemaak word. Groepie fotos word vir oulaas geneem en al die laaste blikkies tuna, provitas en enige iets wat nog eetbaar is word hier benut. Klaar geeet stap ons verder en sny koek oor ‘m sandduin om weer op die regte pad te kom. Grietjie sing-stap met die Ukelele en met ‘n lied is die pad vining verby.

Aan die einde van die grondpad word die bus gewaar en alaml is dankbaar om skoene te kan uittrek en die afgelope vyf dae se sand te probeer uitskud. Voor ons kan ry word daar eers gentelmans challenge gehou. Die manne hardloop afdraend en die kompetisie is straf. Manie wat die eerste plek.

So val ons in die pad en die Weskus met sy ongerepte strande, kleurvolle blommetjies en sonsondergange wat jou mense laat verlang wat jy nie eers ken nie raak ‘n wasige herhinnering.

By malemsbuy se spur stop ons en verloor ‘n paar hokkie spelers in die proses e same met die skets. Maar die kompetise was blykbaar straf tussen ons eerste toeriste maar SW het verower en wen nog ‘n burger, hy meen dit was die moeite werd.

Die rut na Stellnbosch is vining verby met die afklim slag word daar gegroet en vir oulaas gesing. Nog ‘n toer is verstreke en die BTK leef voort, die herhinneringe wat in die afgelope week gemaak is dra ons deur die laaste kwartaal van die jaar en die vrienskappe dra ons wanneer die herhinneringe verlore raak. Wat ‘n voorreg was dit nie!

 

Lewe lank, lewe lank BTK!

 

 

 

 

GALA 2021 Knysna – Victoriabaai

Deur Lize Crafford

Dag 1 (Sondagoggend): Stellenbosch studente ry Knysna toe

Toeriste is tot ’n mate dankbaar dat die grense tussen Namibië en Suid-Afrika wel toe is (as gevolg van die pandemie) aangesien die voorsitter, Frederick van Zyl, wel die gala kon lei. Dit is nadat hy op die Whatsapp-groep ’n opstel geskryf het oor hoekom hy nie sal kan kom nie en dat die vorige voorsitter, Johan Slabbert, (alweer) die toer sou moes lei. Meneer van Zyl, wat gesê het hy sal wel vinniger en meer op tyd wees as die vorige voorsitter, maak steeds die toeriste 20 minute lank in die reën staan by die busse vir geen spesifieke rede nie.  Die reën is byvoorbeeld sub-ideaal vir ’n gala, maar ons laat ons nie onderkry nie. Ons het geweet ons gaan nat word op die gala. Die algemene tendens van die oggend: Die mense is moeg. Eintlik te moeg na die jaar, kwartaal en sy eksamens, maar steeds opgewonde oor ’n vakansie langs die see saam met kwaliteit mense en ’n paar middagslapies onder ’n kampterreinboom.

In die bus:  Hilda se hare is in die bus se lugreëling opgesuig, Martin spog met sy ongelooflike dadelballetjies en toeriste word blootgestel aan Frederick se, soos Maymarie dit noem, “gcob-musiek”. Toeriste, wat nie al in die bus aan die slaap geraak het nie, se asems word weggelsaan deur die beeldskone Tuinroete natuur. Dit is berge, bome en see. Dit is byvoorbeeld presies wat jy soek.

Ons kom by die kampterrein aan en al die ouens is nog nie eens uit die bus toe ’n ultimate frisbee spel begin nie. Frederick kry almal bymekaar en gee die reëls vir die toer deur. Paartjie, Elwin en Yvette, wys die toeriste hoe skiet werk. Die gaping tussen die hoeveelheid mans en dames op die toer is verbasend kleiner as op vorige galas en dit gee ’n paar manne hoop dat hulle ten minste een aand met daardie een meisie kwaliteit-slee sal kan bewerkstellig. Daarna, begin die dames ’n treintjie sakke tot by die tente vervoer, terwyl die manne die army-tente opslaan. Daarna speel en gesels ons langs die braaivleisvuur. Vergesel met die reuke van snoek, speel Frederick Spoegwoelf liedere en PF sing uit volle bors saam. Frederick speel langer as beplan aangesien Sibbe sê Martin gaan nog laánk braai.

By die swembad: Reinhardt neem deel aan ’n tjoepie-kompetisie. By die braaivleisvuur: Willie bemark homself deur perskes van hul plaas uit te deel (aan die dames) en kry terselfdetyd iemand om dit bekend te maak dat hy enkellopend is. Braaier Conrad kla heelaand oor die nat hout waarmee die snoek vanaand gebraai moet word. Die hout is so nat, dit is dié keer die gala-manne en nie soos gewoonlik die dames, wat wens dat hulle haardroërs kon saambring nie.

Uit die bek van die braaier:

Martin sê: “Ás ek nou iets moet sê oor die hout, sal ek sê die oom moet die hout weer kom haal.”

Stephan sê: “Ons het al takkies en amper al die blitz opgebruik, maar al die water wat uit die hout loop maak die vuur net weer dood.”

Fryhoff: “Die probleem is nie dat ons nat hout het nie, maar droë water.”

Cornel: “Die vuur blaas die water droog.”

Tussen die kokke gaan dit beter: Kosma, Sibbe, is opgewonde en dans en maak musiek deur paplepels teen mekaar te kap.

’n Groep stap by ’n heuwel op om die sonsondergang te gaan kyk. Dit was blykbaar “tjat-mooi” en bitterlekker. Daar was wit skapies tussen die groen gras en die son het die lug pienk en pers en oranje verkleur. Een toeris sê: “Liewe Jesus is besig om af te show. Dit was absoluut bekoorlik.” Dit was so mooi, Stefan (met die krulhare) het selfs gewag tot sonsondergang om Lana te skiet. Baie toeriste meen dit het gelyk soos een van die mooiste verlowings wat hulle al ooit gesien het. LT sê die uitstappie was lekker en Albert sê: “Albert sê ook so.” Grethe met die blonde hare sê: “Die grasvlaktes, die skapies en die son was baie mooi. Niemand het gedink die son gaan uitkom nie, maar hy het. Nogal ’n onverwagse outjie.”

Die braai het langer gevat as verwag, maar dit was, soos altyd, die wag werd. Op die spyskaart: Snoek, patats, knoffelbrood en koolslaai.

 

Items: (is kort geknip want die bure sê ons raas. Ons het gehoor daar was ’n dosent van Stellenbosch op die kampterrein.)

1. Frederick kry die voorreg om vir sy eerste keer as voorsitter “Ballade vir ’n sterwende bok” voor te dra.
2. Elwin en Fredeick los die toeriste in stukke met “Hans en Maans” wat bang is vir die vrot vis.
3. Boer-soek-vrou aanbieder, Nina, help engelse boer Simeon om ’n vrou te vind.
4. Grethe en Cornel doen “trill-trill” met ’n “trieng-trieng”.

Hekels

1. Martin vra hoekom Willie perskes uitdeel en sê dat hy enkellopend is.
2. Reneé du Toit vra vir Edelagbare Oneerlik wat het Charlotte bedoel toe sy gesê het:
   Ek sal haar trou.
3. Marguerite vra wat het Sibbe bedoel toe sy sê: “Ek soek vir Willie.”
4. Wat het Maymarie bedoel toe sy sê: “Ek hou van Retief.” Maymarie antwoord: “Retief, jy is nogals vanhoubaar.”
5. Wat het Martin bedoel toe hy sê: “Ek soek nie ’n vrou nie, ek is ’n vrou.”
6. Wat het Jaco bedoel toe hy sê: “Ek oefen snoek.” Jaco sê hy was besig om in die swembad te swem.
7. Wat het Martin bedoel toe hy sê: “Ek hou daarvan as die dames in ’n ry staan?” Hy verwys hier na die treintjie wat tasse vervoer.
8. Cornel wil by Reneé hoor wat sy bedoel het toe sy oom Erik, Edelagbare Oneerlik, genoem het.
9. Wat het JT bedoel toe hy sê: “Jy moet jou posisie regkry.”

 

Dag 2 – Maandagoggend: Knysna – Buffelsbaai

 

Kristi, Helette en JT dink al weer gala is te maklik en gaan draf vyf uur die oggend. Nicolas het nie saamgedraf nie, al het hy belowe hy sal. Hulle draf in ’n uur ’n sekere aantal km asof ons op ’n fiksheidskamp is (Helette het gesê die sketskrywer mag nie sê hoe ver hulle gehardloop het nie, want dan klink dit soos spog). Marina is in die kostent besig met haar ontbyt en lewer kommentaar: “Ek is verbaas hoe rustig die oggend is. Glad nie gejaag nie.”  Die Toerpa, Oom Erik, wys die stokers hoe om water te kook. Hy staan en kyk hoe die manne sukkel en na drie keer se veruidelik verstaan Martin eers. Fryhoff is langsaan besig met die pap. Elke keer as die sketskrywer hom sien is hy besig om iewers te help. Hy sê: “Idle hands are devil’s work.” Dit is nou vir jou ’n ware stoker. Sy broer Jannie het buite geslaap: “Dit was lekker, maar ek het koud gekry.” Die toeriste sit in kringetjies terwyl hulle hulle ontbytpap eet. Die kringe is vol nuwe maats, maar dit lyk asof hulle mekaar al jare ken (party van hulle sal mekaar seker nog vir jare ken). In een van die kringe sit Lucy. Sy het ook buite geslaap en sê: “I got wet.” Na ontbyt word spikeball gespeel en Wraakkaptein Jaco probeer 10 nuwe toeriste uitkyk terwyl frisbees en rugbyballe rondom die misterieuse kringetjie rondsweef.

Dit is uiteindelik tyd vir die gala se eerste stap, dus klim ons almal in die bus.

Cornel staan voor in die bus en dirigeer die toeriste naaste aan hom soos ’n koor. Jannie en Fryhoff is die enigstes wat die ou klassieke Afrikaanse treffers ken. Uiteindelik kry ons iets wat almal ken, d.i. Klein Tambotieboom. Ons klim uit die bus naby die Knysa Waterfront. Jannie en Fryhoff sing “Tussen treine” terwyl ons op treinspore stap oor die Knysna-lagoon. ’n Paar manne spring in die lagoon terwyl ander toeriste net een voet voor die ander probeer kry. Iewers verduidelik bedryfsingenieur Martin hoekom die treinspoor op die verkeerde plek is en geskuif moet word. Waar die treinspoor eindig, begin ons opstap by wat Frederick die “klein heuwel” genoem het en waar plakkies “voldoende” sou wees.

Frederick is waarlik ’n goeie leier. Volgens ’n toeris het hy op ’n stuk toiletpapier getrap en selfs dié volg hom toe rond.  Daar was nogal baie op- en afdraendes en dit voel glad nie soos ’n gala nie. Waldo sê hy dog gala sou makliker wees. Net voordat ons by die paadjie afstap strand toe, ry Sibbe en haar span kokke by ons verby op pad kamp toe en helfte van hulle hang by die vensters uit.

Ons kom uiteindelik by die strand. Ons moes eers verby ’n hele span kameramanne loop wat een of ander advertensie skiet. Ek dink die groot Italiaanse oom wat staan en praat voor die kamera het nogal ’n interressante agtergrond gehad, d.i. 120 studente wat in die see in hardloop. Dit was ’n bloedige warm dag op die strand en ons is almal maar net te dankbaar vir die yskoue see. Stappers speel, swem en gooi frisbee. Die mens is gemaak om so te kan speel. Selfs Daniel Pascoe speel, al mag hy eintlik nie enige van die bogenoemde doen as gevolg van sy beseerde knieg nie. Dit is nou vir jou ’n gala. Hier eet nuwe toeriste ook hul eerste BTK middagbroodjies.

Ons kom by die kampplek aan en stap verby ’n restaurantjie waar daar later definitief baie draairoomyse gekoop gaan word. Buffelsbaai is ’n oulike kusdorpie, klein en rustig. Of wel, dit was voor die BTK daar aangekom het.  Dag 2 en Willie se perskes is klaar op; hy is steeds enkellopend. Onder die skuiling van die kostente speel Fryhoff kitaar en almal vra hom uit oor baardstyle aangesien hy al alles probeer het. Hy sê: “Met ’n baard kan mens nie help om absoluut ‘dashing’ te lyk nie.”  Die Volleyball-net is ook opgeslaan en die toeriste speel alweer. Daar is wel ’n paar wat in die muur se skaduwee lê en rus. Jaco probeer sy boek lees, maar wil ook slaap, maar wil ook speel (’n algemene verskynsel op ’n gala). Sterrenberg en ’n paar vriende het ook gaan snorkel en treur oor die feit dat hulle nie kreef kon vang nie.

Aandete word voorberei op die maat van musiek. Hilda speel ABBA en die kokke dans om die tafels terwyl hulle groente skil. Jannes-hulle smeek Madelein vir haar tennisbal sodat hulle kan krieket speel en sê as hy dit verloor sal hy vir haar ’n nuwe een gaan koop by “die enigste winkel in Buffelsbaai wat plakkies verkoop”. Braaier Jannie laat val die wors in die sand en noem dit “aswors”. Madelein herinner die sketskrywer vyf keer dat iets geskryf moet word oor die vrot vis wat ons op die strand gesien het vandag. PF kan blykbaar viool speel en sê hy het die touchies op Brenton se strand vandag baie geniet. Stappers sien ook ’n skool – of trop, soos party dit noem – dolfyne en Daniel was aangeval deur ’n seemeeu. Zaza, Nellie en Amy sê dat dit ’n “great” dag was en dat die maak van middagbroodjies goed is vir die siel. Stefan met die krulhare sê hy geniet al die formasies van rooibrand op toeriste se lywe. Hy is ook weer herinner hoekom hy so baie hou van skoene dra, want sy voete het vandag rooigebrand. Die waarskuwing op die toer se skyfievertoning om sondbrandroom op te smeer het nie gewerk nie en nou sit almal met rooi velle. Dit is byvoorbeeld nie hoe jy moet lyk nie. Stefan het “perongeluk” sy sleedate geduik tydens skiet vandag. Loreen sê die uitkyksirkel was ’n belewenis. Iemand anders sê: “Dit is nogal snaaks. Die een oomblik gesels jy lekker met mense en dan skree iemand “skiet is oop” en dan word jy getekkel.” Daniel het egter nie ’n probleem daarmee nie en sê: “Its nice to be tackled.” Daniel het blykbaar ook sy kop gekap met ’n byl toe hy besig was om ’n “stubborn stompie” te kap vir vuurmaakhout. Tone wou nog help, maar Daniel sê net hy het nie ’n pleister nodig nie, net ’n beanie.

Pieter ondergaan blykbaar ’n identiteitskrisis, want hy stel homself aan almal voor as Francois. Pieter som wel ook die dag mooi op: “Alles is lekker. Die mense is lekker.” Loreen stem saam: “Alles is lekker. Behalwe die brand.”

Items:

1. Lize skop items af deur te vra: “Wat noem jy iemand wie se mes ’n R op het?” Roland het sy mes op die grond vergeet vroeër die aand.
2. Gatiep en Marais speel weer I-spy. (Lize en Maymarie)
3. Cornel vertel weer die storie van die hangkastannie met die “onooglike” pienk rok.
4. Elwin sê “ja”en Nicholas sê “nee”. Christi sê “ja-nee”.
5. Fred en Martin: Meneer Oom gaan eet by Ooskus se Weskombuis en is baie beïndruk met die kos: “Hy gly af soos ’n vet kind op ’n supertube.”
6. Maya en Grethe doen ’n nuwe Item: Ligte Vrugte
7. Lehani, Timon en Manie maak ’n verskyning (agter die verhoog, hulle is bietjie laat vir die gala).
8. Stefan met die krulhare vertel vir ons ’n snaakse storie.
9. Marguerite en Simeon doen ook ’n nuwe item oor ’n “gala-baba”.
10. LT, Fred en Helette vertel stories.
11. Sterrenberg vertel sy gunsteling grappie oor die driekoppige draak.
12. Hilda, Manie, Maymarie, Jannie, Nina, Reinhardt en Nicholas lewer ’n uitstekende optrede oor mense in ’n filmteater. Hulle het selfs klankeffekte gehad te danke aan Hilda se luidspreker. Lion King se “Circle of life” maak die item.
13. Hilda los toeriste in stukke met haar vertoning van Sylvia, Antonio en die Big Bad Bully of the West.
14. PF, Pieter, JT, Christi, Lizaan, Marisa en Hannah is almal Koppe.
15. Al die eertse toeris seuns vang vir ons ’n veldjie op die verhoog.
16. Die goue toilet: Marietjie, Marguerite en Helette.
17. Frederick hak nogsteeds vas met uitdrukkings soos “die oorlog was erger” en “moenie op my gil nie”. Hy lag darm vir homself.

Hekels

1. Daar word vir Martin gevra watse snaakse klanke hy vandag gemaak het. Hy sê hy moes probeer engels praat met ’n meisie.
2. Martin wil by Charlize hoor wat sy bedoel het toe sy gesê het sy het ’n mes. Charlize wou blykbaar Lianca help om haar grondboontjiebotterbroodjie te smeer.
3. Hilda vra vir Christi wat sy bedoel het: “Ek soek net ’n biedjie liefde.”
4. Nina by Lizaan: “Ons kan dit agter die boom doen.” Sy wou blykbaar koffie in die bialetti maak.
5. Wat het Sibbe bedoel: “Ek hou hom nou al vir 2 ure dop.
6. Imke by Jannie: “Ons is nie maklik nie, julle is net moeilik.”
7. Madelein vir Amanda: “Ja, nee dis ’n outjie.” Sy het verwys na ’n meisie se groot tas.

8. 

Dag 3: Dinsdag – BTK Sondag op Buffelsbaai

 

Toeriste het almal vanoggend probeer inlê, maar die vroegoggend hitte van die somer het ons almal vroeg uit ons tente. Dit het definitief niks te doen met die persoon wie se alarm 6h00 die oggend afgegaan het nie. By die gasstowe staan omtrent 20 bialettis en hul base reg om koffie te maak. Na gister se stap op die strand, skimp meer mense egter vandag vir Aftersun as vir koffie en Frederick herinner almal weer om vandag sonblok aan te smeer. Die eerste toeriste oefen vir hulle Wraakkonsert. LT kom uit die uitkyksirkel met pap op sy gesig, Jaco het pap in die baard en Nina op die gesig. LT sê later sy eetlus is gestil na al die pap. Helfte van die groep speel op die strand. Die ander helfte oefen vir die middag se Spikeballtoernooi. Marietjie motiveer die meisies om ook in te skryf: “Meisies, back jouself.”  Frederick en Reinhardt het wel die kompetisie gewen. Geluk.

Die kokke maak weer  middagete op die maat van Hilda se musiek. Roer jou voete op die kostent se vloer. JJ en Reinhardt probeer skaak speel. Ons is almal ook opgewonde oor Edward en Carly wat verjaar. Niemand sal die borshare en snor vergeet wat Reinhardt op homself geteken het nie. Ons sal ook nie eintlik verstaan hoekom hy dit in die eerste plek geteken het nie. Na ’n gesprek oor hoe baie meisies skeer, gaan haal Nina haar “epilator”. Party manne was braaf genoeg om hierdie skeertoestel aan te durf (Reinhardt se stem het wel huiwerig geklink toe hy ja sê vir die besigheid). Die mans bewe sommer van pyn nadat Nina hulle 2 sekondes lank geskeer het. Maymarie laat nie op haar wag om te wys dat vrouens ook sterk is nie en laat Nina amper haar hele been skeer.

Ons doen ’n paar tradisies en JT verduidelik vir ons hoe om ’n handstaan te doen. “Jy moet net genoeg gewig vorentoe…,” is al wat hy uitkry voordat hy op sy rug val. Na die nodige tradisies voltooi is, gaan ’n paar toeriste en gaan drink ietsie by die restaurant. Hulle kyk vir die eerste toeriste wat op die strand vir hulle wraakkonsert oefen en die res wat frisbee speel.

Oom Erik lei BTKerk en lees Psalm 96 en Psalm 103 en die toeriste leer oor God se karakter. Lizaan en Louw het ook vir ons gelei in ’n paar liedere. Daardie aand eet ons roosterkoek. Terwyl ons eet, hardloop daar ’n klein meisie by die kamp in met haar ma kort op haar hakke. Ons vra wie die dogtertjie gaan skiet. Jaco antwoord en sê hy sal eerder die ma wil skiet. Frederick speel kitaar met 120 toeriste wat om hom sit en sing. LT sing met passie en later sing PF ’n solo.

Items:

2. Nina sê vir ons die ABC agteruit op.
3. Jannie sê vir ons 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1
4. Cornel sê vir ons Do Re Mi agteruit.
5. Fryhoff sê vir ons A1, A2, Her.
6. Madelein sing Sarie Marais agteruit.
7. Charlotte en Lize Burger doen die boerboetie storie van die kwê-voël.
8. Fryhoff en Jannie gee vir ons ’n uitbeelding van die boereoorlog. “Ons het nie verloor nie. Ons het net nie gewen nie.”

Hekels

1. Martin wil by Maymarie hoor wat sy bedoel het met: “Martin is my stuk.”
2. Waldo wil by Bianca hoor: “Ek wil deur Wesley se tande gaan.”
3. Nina wil hoor wat het Heidi bedoel: “Nou is ek hot”
4. Fred wil by PF hoor: “Haar ketting is te lank.”
5. Martin wil by Zaza hoor: “Val net voor my asb.”
6. Hilda wil by Martin hoor: “You owe me a child”
7. Imke wil by Martin hoor: “Die Here het vir my ’n dadbod gegee vir ’n rede.”

Dag 4: Woensdag – Ons gaan Swartvlei toe

Ons eet vanoggend Weet-bix  (nogal met warm melk te danke aan die stokers). ’n Paar dames met opgeswelde lippe smeer hul sonbrandroom dik aan. Frederick begin vir ons die dag met Psalm 105. Ons klim stiptelik een minuut voor nege in die bus. Na een kilometer, klim ons weer uit die bus om te begin stap. Ons het ’n baba rob gesien en perongeluk skrikgemaak. Trevor sê dis die tipe rob soos die bose een op Happy Feet indien iemand gewonder het. Hilda moes gedra word want sy het haar voet seergemaak. Martin sê Hilda sit aan want sy wil eintlik net hê hy moet aan haar bene vat. Ons sien ook ’n groot swerm voëls wat opvlieg soos ons aangestap kom. Wat ’n voorreg om in die natuur te kan stap! Waldo het ook met ’n omie wat visvang op die strand gaan gesels. Michelle is baie trots op haarself omdat sy heeldag lank met stapskoene op die strand geloop het en nie een keer in die water getrap het nie. Dame-skiet vind plaas en Daniel Pascoe het weereens soos ’n mal ding aangegaan om sy dame te skiet. Na ’n lang dag se stap kom ons by ’n river waaroor ons blykbaar moet swem met ons tasse en al. JT sê: “Dit is nou byvoorbeeld die definisie van ’n verrassing.” Toeriste wat wou oorswem het hulle tasse in die bus gaan bêre en die res wat moeg was vir die son en hulle blase het met die bus (met lugversorger) kampplek toe gery.

Daardie aand het die Garden Route Kampterrein ons kom afneem en onderhoude met ’n paar van die toeriste gevoer. Dit is blykbaar vir ’n promosievideo wat hulle maak vir hulle kampterreine. Die BTK voel geëerd om deel te kon wees. Daar word onderhoude met Helette en Martin gevoer, maar natuurlik gebruik hulle net vir Martin wat sê: “Dis wat jy soek.” Reinhardt help daardie aand ook die kokke met die hoenderpotjie. Toeriste speel volleyball en ander sit in geselskringe.

Items:

1. Martin was besig om oor ’n nuweland pawiljoen te gesels toe daar ’n brandweertrollie verby die slee ry. “Oeee, hier kom nog een. Ons gaan nou eers pause sodat hy verby ry.”
2. Christi, Roland, Marguerite en Manie slip uit hulle Wiskunde klas.
3. Klippies is alweer in die water gegooi: Sibbe, Amy, Marietjie, Nellie en JT.
4. Stefan vertel ’n storie wat hy gehoor het by iemand.
5. Marguerite en Marietjie is ninjas.
6. Troepe: PF, Fred, Jaco, Manie, Retief, Simeon.
7. Nooi soek ’n booi… Byvoorbeeld.
8. Cornel speel vir die meisies viool.
9. 2 suckers on a stick. Dit was chaos.
10. Hilda vertel die storie van die oom/tannie wat rook.
11. JP vertel vir ons ’n inspirerende storie.
12. LT en sy “extractor fan”.
13. Die Namibiërs is op die toer in die minderheid en wil hulle teenwoordigheid duidelik maak deur die Namibiese volkslied vir ons te sing.

 

Dag 5: Donderdag – Swartvlei tot Victoriabaai

Dit het daardie oggend so gereën dat ons amper na ’n bazaar toe sou gaan, maar ons besluit toe, al is dit ’n Gala, sal ons eerder Gericke se Punt toe stap. Daar word baie fotos geneem en Laurika en ’n paar ouens kyk wie die die langste op die hoë houtpale wat in die strand gekap is, kan staan. Daar word gelag oor Idelette se opgeswelde lippe. “Dit is byvoorbeeld ’n subideale botox-job,” meen een van die stappers.

Terug by die kamp, klim ons op busse en ry Wildernes toe, waar dit weer begin reën. Tristan sê: “Dit is byvoorbeeld sub-ideale weer.” Ons stap op die strand tot ons by treinspore kom wat al langs die berg loop. Ons stap deur grotte en verby ’n hippie-dorpie met die naam “Kudu-kop”. Pieter sê: “Ons moet die bordjie gaan steel. Wanneer in jou lewe gaan jy ooit weer kan sê jy’t ’n kudu-kop van ’n hippie gesteel?”  Baie mense se hoogtevrees was getoets toe ons oor ’n skrikwekkend hoog brug moes stap. ’n Paar stappers moes oor die brug kruip. Annelie wil bevestig dat sy wel oorgestap het. Wesley sê daardie brug was “terrible.” Ons stap rustig op die treinspoor en neem foto’s by die Victoriabaai-bordjie.

By die see: Almal is te honger om te wag vir middagbroodjies en gaan koop Chip ‘n Dip in Victoriabaai. Die branderplankryers vergeet dat hulle honger is en hardloop die see in. Lehani staar hulle aan en sê vandag se stap was die mooiste. Maja, wat langs haar sit en roomys eet, sê: “Die voeltjies fluit en dis groener hier in Victoriabaai.” Maar, binne die see is dit chaos. Jaco sê jy hoef net vir Nina te kyk dan sal jy verstaan hoekom. Sy kom uit die see gestap met stokkies, net en goggas in haar hare. Sy skud haarself soos ’n hond af en van die goggas beland in Zahn se oê. ’n Paar ouens het weer gaan snorkel, maar nie juis iets in die wilde waters gesien nie.

By die kamp: Die meisies maak weer jolig kos op die maat van ABBA. Die seuns help vanaand met die kosmaak: PF lek die bak vla uit en Cassie en vriende eet oortollige tamaties uit ’n staalbak.  Hilda is deur Sterrenberg ge-“intercept”, so Daniel slee vanaand maar met Jodi. Daniel besef toe: “Net soos in rugby, moet jy nie die bal gryp en dan nie weghardloop nie.” Die volleyball-net is ook in ’n japtrap opgeslaan. Jaco bewys dat hy Manie se Zambuck kan oopmaak. Timon het vir ’n uur of twee in die kampterrein se bad gelê. Retief leer almal backflips doen. Martin probeer weer gimnastiek doen en “back homself” om teen André Pretorius deel te neem.

Ons raas maar baie dié aand en die sketskrywer vra die busdrywers, Solly en Nicolas, of ons nie hulle slaap steur nie. Solly sê: “Julle is maar soos alledaagse kinders.”

Martin deel met Madelein een van sy wyshede: “’n Man moet soos hoender wees. Nie droog nie.” Tydens spikeball het Jaco se broek geskeer net voordat hy vir Nina dien. Daar word ’n sokkie by die kerk gereël en iemand skree dat dit soos ’n huisdans lyk. Al het ons vier ure soontoe gery om op vier liedjies te dans wat op vier pap luidsprekers gespeel word, was dit steeds die moeite werd en “tjat-lekker”.

Items:

1. Price: Nina, Grethe, Hilda doen ’n item, met Manie wat halfkaal in die agtergrond rondhardloop.
2. Arrrrrg…. Lighthouse! Die keer was PF die gelukkige eerste toeris wat die lighuis moes speel.
3. Lize Crafford het ’n dramatiese sangvertoning gelewer.
4. Andre, Retief, Stefan, Simeon en Louw doen ’n skit wat gaan oor Jesus wat bevryding bring, ons moet dit net aanvaar.
5. Manie wys sy diepkant toe hy een van sy eie gedigte vir ons lewer.
6. Daniel begin dié skit met: “Okay, we need twenty guys.”
7. Maria, pull yourself together! (Frederick, Retief en Lize)
8. Gesprek met ’n boer deur Hilda en Sterrenberg.
9. Stefan haal ’n storie uit die argiewe.
10. Roland, Cornel en Stefan steel telefoonpale.
11. Retief “begin” die bakkie en Frederick en Jaco ry saam.
12. Maja en Grethe loss tappers in stukke met hulle weergawe van Salomé.
13. Manie en Frederick is vriendinne. “Ons is prim en proper.”
14. K-k-k-kaptein sluit die aand af. (Nicolas, Willie, Jaco, Reinhardt, Frederick, Simeon.

 

Hekels:

1. Maya vra wat Stefan bedoel het toe hy gesê het: “Iemand of iets het my lip gebyt.”
2. Jaco vra wat Willie bedoel het toe hy sê: “Ek wil ook so rokkie dra.” Willie sê hy soek daardie rokkies wat mens vir graadvang dra.
3. Hilda wil by Stefan hoor wat hy bedoel het: “Haito Patato, buk of ek byt jou.”
4. Fred vra wat Reinhardt bedoel het: “Sy is soos botter in jou hande.” Dit is blykbaar die beskrywing vir ’n dame wat baie lekker gesokkie het.
5. Martin wou by Lize hoor wat sy bedoel het: “Hubaar, huwerlik, baarmoeder.”
6. Lize wil by PF hoor wat hy bedoel het: “Hoe kan iemand wat so skerp is van Pretoria af kom?”
7. Jaco vra wat Willie bedoel het toe hy sê: “Wat ek uitmis in die slee, maak ek voor op in die bus.”
8. Madelein vra wat Laurika bedoel het: “Martin, ons kon jou vir aandete geëet het.” Laurika se Martin het hoender gebraai en die die vuur was so warm, Martin het amper gaar geword.
9. Madelein by Michelle: “Jy’s nie eintlik lekker om vas te hou nie.”
10. Daniel vra vir Nicolas wat hy bedoel het: “My gesig is soos ’n meisie se been.” Nicolas sê jy het geskeer, maar nie skeerroom gehad nie.
11. Carly by Martin: “Ek’s elke oggend warm. As ek gaan slap, is ek lou, byvoorbeeld, ek het “gecharge”.
12. Hilda by Sterrenberg: “As ek moes kies tussen lengte en persoonlikheid sou ek lengte kies.”
13. Roland wil by Martin hoor wat hy bedoel het toe hy sê: “Tente is soos vroumense, enige ene werk.”
14. Yvette by Michelle: “Party mense lyk maar net soos koshuise.”
15. Michelle by Madeleine: “It takes a team to get met dressed.”
16. Martin wil weet hoe Simone kan sê dat vrouens gemaak is om te bakei. Sy sê hulle raak katterig as dit by sleeplek kom. Dit is wat dit is.
17. Jaco wil weet wat Willie bedoel het toe Jaco hom vra hoe hy gestap het en Willie antwoord: “Langs ’n wese, half-mens, half-engel.”

Dag 6: Die laaste dag – Victoriabaai tot Stellenbosch (of Outeniqua)

 

Die son maak almal weer vroeg wakker. ’n Groep stappers verlaat ons om die Outeniqua te gaan stap. Dit het die vorige aand gereën en Carly sê dit is nie te sleg om in ’n badkamer te slaap nie.

Laaste woorde:

André sê die toer was vir hom kosbaar. Marine sê sy het die lekkerste van almal geëet op die toer, al is sy allergies vir amper alles. Dit is vir haar spesiaal dat almal kon saamkom en saamleef. Oscar sê hy kom volgende jaar terug, al het hy blase gebrand. Dit was vir Idelette ook regtig lekker en sy is hartseer dat haar eerste toer, ook haar laaste moet wees. Sy sê almal het haar so welkom laat voel. Laurika gee raad aan volgende gala-stappers: “Dra ’n langmouhemp om jou van die son te beskerm.” Jodi waarsku ook: “As jy besig om warm te kry, weet jy jy is besig om te brand. As jy besig is om koud te kry…brand jy nogsteeds.” Waldo sê ’n gedig op: “As we stand on the shore, staring into the sea, as time past came to be. What a priveledge it was for me.” Kyle beskryf die toer as “kwaai lappies”. Retief sê hy het die beste items op hierdie toer gesien. Hilda sê sy sien uit vir Lana en Stefan se troue. Yentl sê die toer was al te lekker en “dit is byvoorbeeld wat jy wil hê.” Helene sê toe sy op die Neelsie-gras sit om vir die toer in te skryf, het sy klaar geweet dit gaan lekker wees en sê dit was die beste besluit van haar lewe om saam te kom. Liska sê wat spesiaal is van die BTK is dat jy nog nader aan jou vriende kan kom. Sy sê dit is net onskuldige genot en dit voel amper asof jy heeltyd hoog is (of ons almal was net siek van sonsteek). Leah sê ook jy kan iemand goed leer ken as jy saam hulle sukkel en dat hierdie die soort mense is wat jy goed wil leer ken. Carly: “Dis die plakkie- en broekietan werd.” Willie sê hy het ’n engel gevind. Jannes is hartseer dat die toer eindig maar sien uit vir sy gratis Spur-burger. Michelle sê sy is moeg: “Dit was lekker, maar dis nou klaar.”

’n Paar stappers gaan Maan toe: Idilette, Jenny, Cornel, Willie, Lize, Daniel.

Nicholas de Wet is die “gelukkige” wenner van die Terrash.

2 weke later: Helfte van die stappers het Covid gekry, maar die algemene gevoel is dat die Gala dit werd was!

“Mag die torre van geluk teen jou voorkop vasvlieg.”

“Mag jou brand in ’n tan verander.”

• Onbekend (maar ons kan aanneem dat dit seker Martin was)