Saterdag, 22 November
Quotes of the day:
“Net lelike meisies dra spieëls saam.” – Minkie de Wet
Elbie Rossouw: “Retha, ek het vir ons die beste slaapplek gekry!”
Retha Heymann: “Wonderlik. Is dit in manskamp?”
“Ek gaan baie vuil kerk toe.” – Gretha van Niekerk
Die Neelsie parkeerterrein is na vele toere nou al bekend as die beginpunt van goeie tye. Toe die klomp eksamenbevryde studente net na ag-uur daar begin aankom en die oggendkoeligheid uit die lug weggebak word, weet ons hierdie gaan geen uitsondering wees nie.
Werfbobbejaan (sekretaris Piet le Roux) flenter rond op sy werf en probeer al die nuwelinge en ouerlinge op sy lysie identifiseer. Koningin Leeu (kosma Minkie de Wet) deel goed beplande bevele uit aan lede van haar spysenierings-gevolg. Koning Leeu (voorsitter Johan Breytenbach) brul vir aandag en alle ore spits. Ons moet roer dat ons kan wegkom! Stuk-stuk kom al die bagasie en die dieretuin diere op die wa en met ‘n sug en ‘n kreun vertrek ons na natuurliker habitat.
Laat inpakkery, verstandelike uitputting en die gegrom van die Wynland-wa sorg dat daar baie uiltjies geknip word oppad. Tussenin word geselsies ingehaal na die lang periode van isolasie en nuwe kennisse knoop gesprekkies aan. Die dag word warmer en warmer tot die sleepwaentjie van die voorste bus besluit dat dit nou ‘n goeie blaas kans sal wees as sy wiel bars so paar minute voor Heidelberg. Gelukkig wag Henk Louw daar om opgelaai te word en toe ons éérs besef dat die regte gereedskap vir die operasie nie op die bus is nie en toe dat die spaarwiel nie pas nie, word daar vinnig heen en weer gerits en vouala! ‘n BTKaner maak ‘n plan. Elbie Rossouw was ‘n heldin oor sy die regte bus gekies het om in te ry – die ander bus wat toe by die garage in die koelte kon gaan wag.
Later die dag kom die vreemdste gerugte van gebeure langs die N2 uit. Baie geskok, is daar vertel hoe Lisa Hendriks en Jaco Esterhuysen sommer helder oordag so op die geel streep skielik op ‘n raaiselagtige manier mekaar se hemde aangehad het. Ter wille van die BTK se naam sal die voorval van die N2-transvestuut verder ondersoek moet word.
Agter in die bus sit Koningin Leeu met Koning Leeu wat op haar skoot lê en slaap: die vrou wat in beheer is van die man wat in beheer is van die toer…
Die laaste end se mis en die lowergroen kampterrein van Glentana bring verligting vir die klomp warm, taai wa-ryers. Vinnig-vinnig spring kokke, groenteskillers en stokers aan die gang met aandete terwyl die res van die dieretuin dit goed dink om die lang rit in die branders te gaan afspoel en sommer dadelik deel te word van die nuwe habitat. Met vol magies in die die bondelslee kyk ons toe hoe Flip du Plessis duik om vir Annemie du Plessis te skiet. Mis! Toemaar Flip, selfs die beste jagter moet partykeer weer mik.
O, en die antwoord op alle vrae: “Kyk net links bo.” – Piet
“Saterdag”, 23 November
Quote of the day:
“Ek kan jou sláán tot dit nodig is dat ek jou help.” – Lisa Hendriks (Mammabeer/Tone)
Joyce Marais se Oggendbroodjies is ‘n flukse spesie wat half ses al uit die vere is en half sewe kan die res nader staan om te eet. Die pap raak op en laatkommers kyk met meer as ‘n bietjie ongeloof hoe Stoker Leon de Wit die waterige hawermout pap roer terwyl hy ons verseker dat dit nog gaan styf word.
Janita en Cecile beteul hul gille toe elkeen ‘n padda in hul sakke ontdek. Vinnige speurwerk lei tot die skulderkenning van Amo O’Kennedy. Medepligtiges tot dusver nog op vrye voet…
Oggendgodsdiens word behartig deur Lambert de Wet, wie se versie skielik soek raak en hy beluit om maar net te deel wat op sy hart is. Blikwassers was en Walaaiers laai en toe ons ons kom kry, is ons 20minute vroeg klaar. Geskiedenis word nog gemaak in die BTK!
By die eerste rus kom die sandluise te voorskyn. Die hoë sandwal word met gille van plesier en wraakbeloftes goed benut. Karen van der Westhuizen kan verseker nie onthou hoeveel keer sy opgeklim het en afgespring of -gegooi is nie.
Met gamebreak kom ons by die eerste groot riviermond – die Groot Brak. Versigtig betree die voorste stappers die water om te kyk hoe diep ons gaan moet deurswem, maar besef gou die waarskuwings was net toerleiersvoorsorg. Veilig aan die ander kant, moet ons almal terugdraai en weer deurgaan. Watter kant van die rivier wil julle mense wees?!
Koekie dryf ons voort, want dis nog vêr. Middagete word berei en bedien op die inrit van ‘n leë vakansie huis. Skaduwee van oorhangstoepe is gou gepak met warm lywe. Hier dan ook die agtergrond vir die Stryd van die Speckham worsies. Manne bewys hul kapasiteite om Zanné Steenkamp te verlos van die laaste 4 worsies.
Gehoor in die kosry (Annemie): “Ja Leon, jy het nou ván my anatomie waargeneem.” Leon draai vinnig weg.
Dit is toe nie die afstand nie, maar die ploeg deur los sand wat die laaste ent se toets is. Annemie boet met die straf van totale onderdompeling toe sy Koning Leeu se vlag-mantel probeer steel.
Met heelwat rooi kuite en seer voetspiertjies waarvan mens nie tevore bewus was nie, word ons na Riverside kampterrein gekarwy waar ‘n volle dag van kanoo-ry en put-put teen studente-pryse (heeltemal verniet!), groen gras en warm storte ons voorland is. Daar spoel die louwarm rivierwater elke laaste eksamensorg see toe.
Koeki betrap ons almal onvankant toe hy sommer vroeg al skiet oopmaak. Hy was seker net té gretig om vir Minkie te skiet. So tussen die jaag en pakkette vormry, is daar nog weer aan onseker eerstetoeriste verduidelik hoe hierdie jag-tradisie werk en wat gebeur as jy die skote ontwyk het.
Koos (Petri van der Merwe) en Tone (Lisa/Mammabeer) begin wedywer vir die meeste kliënte. Ben Ludick, Wynand Singels en Leo Herselman sit bietjie en jam met die kitare en bongo-dromme terwyl ete voorberei word en weerlig so nou en dan die lug ophelder.
Na Hennie en Lisa se sangspreek oor emmers water en droë slypstene en Oliver ons almal laat wonder hoekom Koeki se been so jeuk, het Alex afgeluit met aandgodsiens oor voetspore in die sand en is gevolg deur die Magaliesberg se aandlied. Maar na ‘n lang dag en lekker slee is dit erg onseker hoeveel BTKaners van enige iets bewus was anders as ‘n elmboog van ‘n sleemaatjie om te sê dat Oom Dieter al ‘n rukkie terug “Nag dames” gesê het.
“Sondag”, 24 November
Lekker laat slaap is mos net die begin vir ‘n goeie BTK-Sondag en ontbyt word eers ag-uur voorgesit. Hierdie voorreg is egter nie aan almal toebeskore nie, want ses-uur begin die stokers al stook en Retha (kosdogter) al die potte roer waaruit ‘n soet geurtjie die geheim wil verklap.
En hierin pleit Retha onskuldig: sy het lekker muelsi gemaak! Net jammer Tannie Maretha dag die soutbak is die suikerbak en meng toe die twee. Party het nie eers agtergekom dat hulle tee en koffie ook bietjie souter as gewoonlik proe nie.
Flip en Annemie se pa, Ds Du Plessis, kom van George af en preek vir ons uit Gen. 39 van Josef.
Dit is die dag van Koningin Leeu en haar gevolg: heel oggend is daar om die potte gewerskaf om ‘n voortreflike maaltyd te berei. En al het die hoender opgeraak, Minkie, dit was die beste! Die BTK is ook nie die BTK as daar nie gou ‘n oplossing gekry word dat almal gelukkig is nie. So van die een se bord na die ander een word porsies hoender uitgedeel tot elkeen darem ‘n bietjie geproe kry.
Terwyl die pitte trek dat die spoeg so spat in die jaarlikse pitspoegkompetisie, word die laaste voorbereidings gemaak vir nagereg. Petri van der Merwe wys dat hy hom nie hoef te bekommer as sy skietteiken effe buite bereik is nie, maar dat hy ‘n potesniële sleemaatjie tot in dameskamp kan raakspoeg. Carel Bezuidenhout sal haar egter kan ráák spoeg. Op damesspoeg-aand sal die manne maar moet harloop as Mia Meyer hul in die oog kry en Leo gaan moet bontstaan om Cecile Kingma se akkurate skoot vry te spring.
Soos uit tye van ouds kom dit toe tevoorskyn: Elsa De Lux, op die haar berei volgens die einste Tannie Elsa se instruksies. Almal is dit een dat één stel Elsa oefeninge genoeg is. Ons is té lus om nog te wag! In die ry is eerstes laaste en vice versa. Gideon Bosman en Piet smee die komplot vir ekstra Elsa volgens die Aandag-aftrek-skep-en-skerm-metode. Retha wil nie vir Giddy se poging val nie, maar Elbie besef eers dat sy die slagoffer was van dié sameswering toe Piet al dóér trek – ‘n paar skeppe Elsa ryker. Sy verwyt haarself vandag nog dat sy so maklik geflous is.
Die eerste toeriste o.l.v. Emmie de Villiers verskaf die slee-vermaak vir die aand – baie getrou aan die dieretuin tema. Die oud-toeriste is toeskouers van ‘n besonderse VeldFokus uitsending aangebied deur Sarel, sy Poeksie en hul hond Sui. Dié straal die ene liefde teenoor JaJongJa tydens die onderhoud oor sogenaamde Japanese bergbokkies.
Bruce Barr is goed voorberei vir die geheimsinnige gebeure wat nou gaan plaasvind met ‘n swartsak, kortbroek, toe skoene en ál. Die soetheid van die wraak het swáár in die lug gehang…
Spesiale erkenning word hiermee toegestaan aan Lambert as ‘n toegewyde ingeneur én BTKaner. Hy het vanoggend vróég teruggery Stellenbosch toe om sy skripsie uitstel af te handel en bring sommer ook ‘n paar mense saam toe hy weer terug is teen laatmiddag. Waar kry mens nou nog sulke goeie mense behalwe in Japan ja?
Die wraak is so soet dat Koeki te laat besef wat hy toelaat toe hy vir Ben en ‘n paar ander nuwetoeriste toestemming gee om bietjie in die donker te gaan roei. Die skof see toe was glo eenvoudig genoeg, dis die doodloop op doodloop oppad terug wat die probleem was…So wie het vieruur gaan slaap?
Dinsdag, 25 November
Quotes of the day:
Ek kan nie vir altyd vir Giddy weghardloop nie. – Piet
Almal wat ek ken, hou daarvan om aan iets te suig. – Ben
Stuk-stuk kom daar vanoggend lewe in dameskamp. Iets skort. Wat is dit? Lin-Marie van Niekerk slaan die stoker óp die kop toe sy haar kop by haar tent uitsteek en vra: “Sing die ouens ons nie wakker vanoggend nie?”
Bernice van Huysteen beïndruk met haar streng dieët: sy gebruik ‘n 1L maatbeker om haar mieliepap af te meet en uit te eet.
Terwyl ons al begin rondstaan by die busse, vang Judith Delport gou ‘n lekker oggedstortjie kop-eerste onder die kraan. Leon de Wit hou vir ons oggendgodsdiens. Na ‘n paar algemene woorde van Koeki, val die Wynland-waens in die pad Hartenbos toe. Nee ‘skies! Klein Brak mond toe. Ons wil mos Hartenbos toe STAP. Minkie en die klein bussie verstaan mekaar nog nie so lekker nie. Hy’s mos ook van Japan ja. Eers na ‘n paar stote en gesukkel, kom die openbaring: mens noem dit ‘n immobiliseerder.
Koel luggie, rustige sonnetjie, blou branders en ‘n lang hardesand strand wat voor jou oopstrek…’n sonnige-sielsgelukkige-strandloper-swewende-seemeeu-sensasie bruis in die hart.
Die vriendelike son begin ongemaklik warm neerbak terwyl ons almal styf gepak teen die duin sit en wag vir ‘n ou groep foto of twintig. Joyce, please step away from the camera’s en kom sit! ‘n Vriendelike ou oom met die fiets wil ook eers ‘n geselsie aanknoop en dié trop ontsnapte diere van Stellenbosch dieretuin op film vaslê.
So entjie voor Hartenbos word kamera’s skielik uitgeruk en die meerderheid van die sowat 110 toeriste drom saam om ‘n trotse visserman wat die wat spog met sy reuse Mosselkraker. Jaco Esterhuysen poseer vir foto’s (meestal sy eie) en het maar moeite om die ou grote op te lig.
By Hartenbos aangekom, hoor Abré Goussaard dat hy vandag verjaar. Hy probeer dit eers ontken, maar dis tevergeefs.
Die manne speel touchies met ‘n tennisbal terwyl daar vir die middagbroodjies gewag word. Wie steek die rugbybal weg? Ons wonder nou nog of Francois Binneman regtig vergeet het sy sitplek is ‘n rugbybal en of hy net té lekker gesit?
Casper Steenkamp is die slagoffer van extreme frisby – ‘n spel waarin jy enkels van staal moet hê.
Groepies roomyssoekers begin na die ete van pikante slaai en kaas broodjies dorp se kant toe flenter. Riaan du Toit, Erica Raubenheimer, Nanje Willems en Mia Meyer pak die soet-koue stryd aan: ‘n 2L bak Cookies&Cream roomys word met roomysstokkies verorber. Toe die stryd gewonne gegee word, deel hulle maar twyfelagtige Cookies&Cream milkshake uit.
Alles kom tot ‘n punt, ook die Wynland-waens tot Die Punt – die kampterrein op Mosselbaai. Na kamp opgeslaan is en die kospotte al begin prut, tree Koeki se plan in aksie: Annemie (die Rooi Kreef) word deur hom en sy 6 medepligtiges teen die lamppaal vas ge-‘gladwrap’, want (soos Minkie dit stel) “she cooks his noodle.” Dit vat ‘n skrale 33 sekondes gevat vir die Rooi Kreef om te ontsnap.
Ben strompel net voor aandete by die kampterrein in – dit lyk of ‘n haai hom beetgehad het. Nee man, hy’s OK. Hy en sy branderplank het net beter kennis gemaak met Mosselbaai se mosselrotse – niks wat Mammabeer nie kan regdokter nie.
Emmie oortuig Petri in net 500 woorde om Koos ná sluitingstyd vir haar oop te maak.
Onder die lig van die vuurtoring en die gloeiende kruis op die koppie agter ons, groei die groentetuin welig met Phia van der Merwe die Spinnende spinasie, Thessa Sandenbergh as Flerrie die Cherry van Kambodje, Ben die Passiewe Pers Piesang en David Krige as Willie die Waardevolle Wingerdstok. Die ingeneurs loop vanaand lélik deur soos verskeie aspekte van hul menswees in die een item na die ander aangevat word.
Coos Diener sluit af met aandgodsdiens uit Ps. 104 en almal en skrop ‘n lê-plekkie vir die nag uit. So kwart oor een besef die wat nie té deur die slaap is nie, dat dit liggies begin reën en gaan skarrel vir skuiling.
Woensdag, 26 November
Gesprek van die dag:
Lin Marie (langs Stefan): Ek is nou só lus vir Koos.
Stefan Erasmus: Eh…Lin Marie?
Lin Marie: Die snóépie!!!
Vanoggend word die dieretuin ‘n sirkus vol hansworse met spierwit sinksalflippies. Kontaklenshouertjies en bakkiesleutels is nooit waar dit moet wees. Elbie hou oggendgodsdiens uit Kol.1 vanaf vers 15. Sy verduidelik hoe God se skepping soos ‘n skildery is en mens iets van die kunstenaar in elke toneel kan sien.
Met ‘n Duitser genaamd Raimund Rentel, sy interessante noodpakkie en vlak twee noodhulp vernuf kan geen situasie jou flous nie – al kom dit neer op die improvisering van ‘n draagbaar om Ronel van den Dool tedra toe sy onverklaarbaar inmekaarsak en in die hospitaal beland. Sy vertoon egter goeie BTK-samestelling en sluit later die dag weer by ons aan.
Honger van vars lug en moeë voete, span ons in Boggomsbaai op die pragtige grasperk van ‘n gasvrye oud-BTKner oom en tannie uit. Eens ‘n BTKaner, altyd ‘n BTKaner. Of hoe sê ek?
Aangekom in Vleesbaai stap ons die bulte uit na Karmosyn ontspanningsterrein. Vermoedes word bevestig toe Minkie skree dat damesskiet oop is. Eric Moore besef eers verskrik wat gebeur toe sy skiet hóm begin jaag.
Ten spyte van dreigende weersomstandighede, gee Koning Leeu die bevel dat slee voort gaan. Oliver demonstreer hoe hy sy vinger vir ‘n oetser misgis het, maar wie is die jammerste? Grap is op die walaaiers – een minder laaiende hand.
Wynand en Ben se uitvoering van Tears in Heaven word kortgeknip toe almal opvlieg en mik vir die tente om die skielike Tears from Heaven vry te ontspring. Na die reën en Judith se beangste gille bedaar en die spinnekop deur ‘n tawwe man uit hulle tent verwyder is, daal ‘n heerlike nagrus oor die kamp neer.
Donderdag, 27 November
Quotes of the day:
It’s all about the game. – Lambert (gelukkige wenner van agt ontbyt borde met ching-chong-cha)
Eberhard (aan Judith): Wat, pla dit jou dat dit reën?
Judith (die enigste een sonder ‘n reënjas): Ja! My lekkertjies reën nat.
Anner meisies vang mans met bakgoed, maar ek vang hulle met plakgoed. – Lisa Tone
Vir so paar van ons begin die tweede oorstaandag op Vleesbaai met ‘n vroeë swem en bietjie bibberende praise&worship op die rotse.
Lank voor die “Kry julle borde en kom eet!”-roep staan die honger lywe al in die kosry. Die Stap Nou! word uitgedeel saam met die ontbyt en word met gelyke entoesiasme verslind. Dis ‘n rustige dag. Kitaar en die bongo-dromme klop rustig die ritme van die dag voort…
Die weer lyk renerig en enkeles vertrek af strand toe in hul reëngewaad. Haai, kyk! Daar’s walvisse! Kom nou, wie’t geval vir Piet se grap?
Daar is praise&worship in die volgepakte kostent voor middagete, lánk na die reën al opgehou het. Die middag verander in ‘n pragtige sonskyn dag.
Die Groot Swem gebeur vanmiddag. Met vol mae pak die swemmers die watertog aan van die rotse onder die kampterrein tot by die strand. Luilekker son, see en volleyball rond die res van die oorstaandag se aktiwiteite af. Groenteskillers moet 16:30 al op hul pos wees om die steroïed-patats vir vanaand se soetpatats te gaan skil en sny. Leon word op sy plek gesit toe hy hulle met beaamende opmerkings kombuis toe jaag van die strand af.
Petri beskryf Koos se handelstye as eintlik maar enige tyd “wanneer die liefde van die saak dit daartoe dryf óf wanneer Riaan du Toit net té irriterend raak. Andersins, so tussen 4uur en 7uur.” Meeste Tone-pasiënte verstaan ook nie mooi wat: “Tone is nou TOE!” beteken nie en Mammabeer moet maar weer en weer geduldig sit en as nóg ‘n beseerde of kreupele haar TLC aanvra. Mariaan Heyns (Bababeer) het ook begin met intensiewe Tone-opleiding.
Na die Kosma en Kosdogter se lepels deur Bernice en Zanné aan Minkie en Retha oorhandig is, word ‘n paar mense so vroeg-vroeg van hul sleemaatjies beroof as die ou en nuwe bestuur in die kostent in verdwyn.
Vrydag, 28 November
Op die winderige Vrydagoggend lees Katrien Heymann tydens oggendgodsdiens uit Heb.4:15, Luk.13:6-9 en Sef. 3:17. Koning Leeu het die voorreg om in dieberugte leerbroekie te pronk vandag. Minkie glimlag net en skud haar kop.
By ‘n vroeë gamebreak kom Jaco Esterhuysen nie eers agter hoe hard die wind en die sand waai nie, want vandag is (uiteindelik!) sy verjaarsdag! Hy probeer regtig hard om verbaas te lyk, maar bieg hy het dit voel kom.
Minkie word weer uitgekyk, maar dié vrou se sterk oë laat manne breek en die kring geruiseloos maar dubbelgevou verlaat… Dit word egter nie geduld toe Zanné haar stand in die kring probeer verhoog met ‘n klip in die gat nie.
As jy nou ‘n man wil sien wéén, moet jy vir hom die verdroogde lyk van sy verdrinkte troetel-sandhaaitjie oorhandig. Toemaar Piet, Philip sal altyd ‘n plekkie in jou hart hê.
Sommige van ons klim op die bus, nog nie mooi begrypend dat die stap nou verby is nie. Ander pak die laaste ent te voet aan om deur die Gouritsrivier te swem tot by die eindpunt.
Teen die aand ruik meeste manne verdag na common reukwater en word daar strek klasse aangebied deur Oliver. Francois skiet uiteindelik vir Jeanne Marie raak na hy haar al 3 aande gemis het.
Met mae wat vol Banana-split poeding gestop is, suiker ons almal af na die klein saaltjie by die plaaslike biblioteek a.g.v. dreigende weer en maak gereed. Vanaand is egter (soos meeste laaste aande op ‘n gala) ietwat op ‘n swaarder trant. Laaste toeriste kry elkeen ‘n spreekbeurt:
I thought I’d come here and meet new people. But I didn’t. I made friends. – Bruce
BTK rocks! – Julia Milandri
Daar’s ‘n paar geheime op Stellenbosch; die BTK is een van hulle. – Giddy
Here, was Eden ook so mooi? – Lambert (uit ‘n persoonlike komposisie geïnspireer deur Wildekus toer)
Ook Oom Dieter spreek ‘n laaste paar woorde van wysheid voor hy uittree as ere-president. Mia M en Erica lewer ook ‘n lang beryming van die BTK-blues. Die gala manssêr maak uiteindelik hul verskyning. Hoekom het hulle dit nie lankal gedoen nie? ‘Cause I’m leaving on a Wynland. Don’t know when it will break again.
Saterdag, 29 November
Vir oulaas word die dames wakker gesing, sommer 2 keer. Vanoggend is daar genoeg pap – 8kg hawermout dat niemand vir sy ma kan gaan vertel daar was te min ontbyt nie.
Koeki doen oggendgodsdiens en rig ‘n aanmoediging aan elkeen om uit te reik en ander mense nader aan God te lei. Hierna word laaste toeriste met die BTK Bytjie maan toe gestuur. Julle is die beste! Julle is BTKaners! Ons gaan julle baie mis.
Wanneer breek die Wynland weer? 9km van Albertinia af, dìs waar. Ons gaan terrash toe maar in styl: die Albertinia Hotel weet seker nou nog nie wat hulle getref het nie. Ook die kafeetjie met die vyfrand-koppies roomys is effe onvankant gevang.
Die ag ure op Albertinia word op verkeie maniere deurgebring: party slaap op die gras voor die akkomodasie buro, speel 30 seconds, gesels rustig die middag verby terwyl ander sit en peins oor hoe die hele bus-breek-situasie eintlik ‘n komplot van die bestuurders is om verhogings te kry by Wynland en hulle ons almal eintlik gyselaar op Albertinia. Maar hey, met sulke geselskap, wie gee om?
Na die bus met parte uit Stellenbosch reggemaak is, klim ons op en kwart voor sewe ry ons verder. Ons aanskou ‘n pragtige sonsondergang oor koringlande vêr van die huis af.
Ons ry vir Lambert weg op Riversdal na ‘n vinnige stop. Die rit behels baie singery en Piet en sy veer wat baie genot daaruit put om enige slapendes wakker te kielie sodat hulle nie die laaste ommblikke van die toer mis nie.
Vyf voor twaalf in die Neelsie pakeerterrein kom ons toer soos baie ander erg suksesvolle toere ook tot ‘n einde. ‘n Paar vaak ouers moet nog ‘n laaste rukkie wag terwyl daar lied 142 gesing word en daar ‘n finale keer gekoning word.
Here, dankie vir die wind. Dankie vir die son. Dankie vir die lewe. Amen.