Nou-ja, dit is weer sulke tyd en die BTK pak sy wa. Hierdie keer is ons op ‘n mini-gala op pad na die Koo-vallei waar ons ook dié deel van die Boland wou beleef.

‘O, koud is die windjie en skraal’ was ‘n flou beskrywing van die snerpende wind wat ons deurmekaar gewaai het agter op die wa. Toe ons eindelik (in die donker) op Geelboslaagte afklim, was almal maar koud en gevries, maar gou het die stokers ‘n lekker vuur aan die brand gehad. Read More

“Watter vereniging op Stellenbosch bied jou die beste waarde vir jou geld?”
“Die BTK natuurlik!”
“Hoe so?”
“Wel, waar anders kry jy sonskyn, wind, reën en sneeu binne drie dae op ‘n toerprogram?!”

Skielik kondig ‘n geel polisiewa die koms van die helfte van die aandete aan. Baie het gedink dat hy veel erger nuus wou kom oordra. “Hene Kosma, ek was nog nooit so bly om jou te sien nie!” (Was dit nou oor die gaar maalvleis of die drie ouens wat saam met my gery het?). Tannie Miems het glo sommer vroegaand al ‘n vinger in die blik gehad en die resultaat is toe natuurlik ‘n pappe-brousel, maar nou ja, wat maak ‘n mens anders met rys, sop, ertjies en baked beans? Read More

DONDERDAG:

Verduiwels! En toe vertrek ons weer stiptelik om vyfuur BTK-tyd. Dié dag met die helse konvooi (ek wil amper byvoeg met donder- en bliksemslae, maar kom ons laat dit eers!) – twee bussies én ‘n geleende pak-bôksie (dis nou die sleepwa en nie die Fiat nie hoor); Knersus se bakkie met die wit “canopy”; Cornell reg om te versnel in sy Charade, ‘n blou Golf “volgeladen met jonge meisjes; ‘n blou Passat wat sukkel om sy agterbene reguit te maak en laaste, maar helaas nié die stadigste nie, ook Frans van Wyk se bôksie-Fiat. Read More

Dis Vrydagoggend, 25 November, die akademiese jaar is verby (jammer vir party wat nog moet her) en ‘n lekker bedryf, (soos almal later uitgevind het) lê voor.

Die wa-laaiers het baie fluks gelaai en gou was almal gereed om te vertrek. Met Henry wat vir die sewende jaar die wa bestuur en Jaco Moelich agter die bus se stuur is die pad Knysna toe vol opgewondenheid aangepak. Read More

Getrou aan die BTK tradisie het ons weer ‘n uur laat vertrek. Aangesien enige pad buite Stellenbosch vir party van ons onbekend is (veral vir Pieta en Ernst) het ons soos ‘n karavaan van kamele tot by Yzerfontein in ‘n konvooi gery.

Kamp is opgeslaan en terwyl die res van ons die aand “deur” die mis verkeer het, het Jan en Anine (?) na ‘n 21ste verdwyn. Ons kos voorrade is dieselfde nag met tien sakkies appels aangevul te danke aan die pragtige sang van die BTK-Strandsangers. Read More