28 November – 05 Desember 1944
Die inleiding tot die galaweektoer was ‘n stywe kennismaking in kisklere in die komiteekamer van die Uitspan. Toe ons die volgende oggend met ‘n harde wind agter ons die kontourpaadjie in Jonkersuitstap, was dit al asof daardie stywe mense op die regopstoeltjies net daar teen die muur bly sit het, en gesellige plaasvervangers het in hulle plek saamgekom.
Dis nie ‘n ou saak wat baie gebeur dat BT-Kaners ‘n hele toer deur lente-sonskyn kry nie. Hierdie toer het ‘n gerieflike uitsondering gekry vroeg op die reis, toe somar alles – reën, wind en hael – gelyk op die stappers afgeklim het om die gees te verseël. Ja, die vakansiegees was daar, onmiskenbaar daar, van die eerste “sittin’ tune” daar in die “dog box” op die bagasie in die Wellingtonse trein tot die laaste “quittin’ tune” voor ds Louw se huis. Van die begin tot die einde het elkeen gevoel dat hy die toer ten volle geniet – hy het eenvoudig nie ‘n fout gemaak nie.
Tyd spring so snaaks rond. Dit was of die toer in ‘n dag verbygegaan het, en nadat ons teruggekom het en elkeen weer vasgemessel staan in sy eie plekkie in die samelewing, voel dit soos jare terug, nie net ‘n week nie.
24 September – 05 Oktober 1943
Die Worcester trein was ‘n uur laat en propvol. Toe hy die Stellenbosch-Stasie intrek het ons hom ‘n hele ruk aangekyk, almal besig met die interessante probleem, waar gaan vyf-en-sestig khaki-stuks inpas? Die vraagstuk het plek gemaak vir een veel meer persoonlik en aktueel: waar de drommel kom ekke in? en ons het oor onwillige ooms en gesette tantes en uitbundige skoolkinders ingeborrel. Read More
22 April 1943
Dit was toe weer vakansie en daar was toe weer getoer.
Die middag van die 22e April was dit ‘n gedoente by die stasie. Behalwe al die ander passasiers was ons tagtig jolige toeriste ook daar. Orals het vrolike groepies op die berg bagasie gesit. Ja, ons sakies was mooi agtermekaar en ons het kleingeld gemaak van die tyd solank ons vir die trein gewag het.