14/7/95 Vrydag:

Van heinde en verre kom sit-sat BTKaners uiteindelik onder die groot dennebom by Bethlehem se poskantoor bymekaar. Dis maar ’n getrap-trap soos ons mekaar uitkyk – allie malles wat nou vir ’n week die berge in gaan vaar. Eers egter kan ons terug in ons kar-kokonne (party eerder neste) terwyl ons neuse in die rigting van Witsieshoek (Putadjithaba) beweeg. Alle paaie lei na …. Qua-Qua. Read More

Dis Vrydag, 7 April. Dis 4:45nm en ek pak vervaard die laaste rondgestrooide items wat op my kamervloer lê, in my rugsak. Die rede vir my vervaardheid? Dis redelik eenvoudig: die BTK toerbus na die Hel vertrek om 5nm, en ek is dus soos gewoonlik effens laat. Gelukkig is die BTK self nooit 100% betyds nie (waarskynlik die gevolg van mense soos ek wat nooit betyds is nie.) Read More

Jy verdien ’n vakansie! het heelwat studente in die November-eksamen bo-aan ’n advertensie gelees. Uiteindelik het 90 besluit om agt dae saam met die BTK deur te bring: te voet langs die Weskus, vanaf Saldanha tot by Dwarskersbos. Read More

Dit is nogal merkwaardig hoedat ‘n BTK-toer die vermoë het om ‘n mens se natuurlike wekker te reguleer. Reeds ‘n halfuur voor die beplande wakkerwordtyd lê ‘n mens half-sluimerend – eers vaagweg en later intens bewus van ‘n heerlike gevoel van opwinding.

Dit is met hierdie gevoel van opwinding wat 36 BTKners Saterdagoggend, 1 Oktober, tussen 5.45 en 6.00 by die Luckhoffskool vergader. Oom Bethel en Kalie Pauw kan ongelukkig nie meer die toer meemaak nie, en Annemarie Olivier sal oppad by ons aansluit. Die bus word gelaai en ek samel nekdoekies in aangesien ons dit sommer vooraf wil stempel. Ons toerleier, Pieter Theron, het ons staproete vooraf gereccie en weet dus dat ons die Woensdag met die terugkomslag nie baie oop poskantore sal vind nie. Read More

Ons gaan, ons gaan nie, ons gaan, ons gaan nie, maar einde ten laaste is dit realiteit: die bus met 40 BTKners draai af by die wegwyser met die woorde VISRIVIER CANYON.

Die groep het die vorige oggend, 17 Julie 1994, uit die nat groen Stellenbosch vertrek, op Springbok het Lilibe Vermeulen opgeklim en op Grünau het ek aangesluit. Daar het ons ons ook tuisgemaak vir die nag in Mevrou van der Merwe se ruim gastehuis. Dit is ‘n geskarrel; in- en uitpak. Party mense is na die lang rit so lus vir ‘n koeldrank dat hulle ‘n onbekende woesterny en geëlektrifiseerde drade trotseer om by die kafee te kom. Na sop en broodjies raak dit rustig. Oom Bethel Mller gesels met ons oor die Onse Vader Gebed. Slaapplek was volgens elkeen se smaak en inisiatief: die senior Steinmanns op lugmatrasse, party mans in die bus, van die dames vier-vier op die matrasse wat daar beskikbaar was. Read More