Ja almal van ons sal saamstem dat nog ‘n baie hoge toer agter die rug is. Alles het sommer voor die wind gegaan en ons kon dit baie geniet.
Vieruur Vrydagmiddag was almal in die bus behalwe Miss Ross wat besluit het om maar liewer halfvyf eers te kom. Gou-gou was ons buite Stellenbosch en het die sewe-en-tagtig BT-Kaners weer hulle liedjies laat weergalm. Read More
Dis Vrydag, 19 September 1952, en lieflike, maar ietwat warm Lenteweer trek ‘n klomp mense met kakieklere en rooi nekdoeke en nóg heel voete oor Helshoogte. Die kampvuur brand die aand op Pniel en Helgard slaan ‘n blikkie kedens los as wenner van die name ken-wedstryd. Die nag briek Martie weer woes en net ‘n boom red haar van ‘n gewisse bad in die kabbelende waterstroompie. Die volgende oggend egter is almal weer op die been en in die pad. Dié keer onder ‘n hittige son.
“Sagie de Beer, my broer!” As ons hierdie bekende sê in ons ore terugroep, is ‘n mens as’t ware weer “boots, blisters and all” terug in die Sederberge – dié plek waarheen ‘n mens moet BTK.
“Ladies and gentleman it is indeed a great honour to me to address you tonight” Cheer!! Ja, dis einste die woorde van General Douglas Mac Arthur maklik ‘n groter hero onder die BT-Kaners as onder die Amerikaners, want hy gooi ons gedagtes weer “boots and all” terug binne in ‘n hoge, ja sommer ‘n baie hoge toer – die Agulhastoer van April 1951.
Saterdag, 22 September – Maandag, 31 September
Eienaardig-snaaks het die maan deur vliesige wasige skimwolkies geskyn toe ons Vrydagaand by die Uitspan in groepies staan en wag op bevel om voort te stryk na ons Rendezvous agter Industria waar ons soos almelewe weer koffetjies geskink en baie gou ou bekende liedjies soos: “Frü Morgens”, “Kamerad” en “Oi oi oi dis ….” laat weergalm deur die aandlug.