Op Vrydag, 30 April, het vyf-en-tagtig BT-kaners per bus na Robertson vertrek. Hier op pad na McGregor is die eerste nag met die sagte gesuis van reën op die tente, deurgebring. Die volgende dag stap ons met meer gestadigde weer deur McGregor om op Takap te gaan kamp. ‘n Skitterende krieketwedstryd het sy aanvang geneem. Die “veelslagtige” spanne het oor die algemeen beter met die mond as met die bal en kolf presteer. Daar is dan ook begin met die eerste kampvuur, waar die BT-Kaners kennis kon maak met die ultra-modern wonderbaarlike voertuig wat na Mars vertrek het. Volgens die laaste berigte sweef die voertuig nog tussen hemel en aarde. Read More

So tussen seminaar ingee en laaste klasse deur het die rugsakke en komberse darem ingepak gekom. Toe die bagasie ensovoorts weg is, was dit maar ‘n kort tydjie na die middag toe. Die treinskof het heelwat avonture opgelewer. So baie harte het weer sover getrek vir Tjaain en saam met hom die vinnige groet van ‘n vriendin geniet om helaas te besef dat dit slegs ‘n afskeidsgroet was. In ieder geval het hy en Tielman dit gaande geag om na hierdie krisis en voor andere latere kritieke oomblikke hulle in die trein se eetsalon te gaan versterk.

Read More

Ja almal van ons sal saamstem dat nog ‘n baie hoge toer agter die rug is. Alles het sommer voor die wind gegaan en ons kon dit baie geniet.

Vieruur Vrydagmiddag was almal in die bus behalwe Miss Ross wat besluit het om maar liewer halfvyf eers te kom. Gou-gou was ons buite Stellenbosch en het die sewe-en-tagtig BT-Kaners weer hulle liedjies laat weergalm. Read More

Dis Vrydag, 19 September 1952, en lieflike, maar ietwat warm Lenteweer trek ‘n klomp mense met kakieklere en rooi nekdoeke en nóg heel voete oor Helshoogte. Die kampvuur brand die aand op Pniel en Helgard slaan ‘n blikkie kedens los as wenner van die name ken-wedstryd. Die nag briek Martie weer woes en net ‘n boom red haar van ‘n gewisse bad in die kabbelende waterstroompie. Die volgende oggend egter is almal weer op die been en in die pad. Dié keer onder ‘n hittige son.

Read More

“Sagie de Beer, my broer!” As ons hierdie bekende sê in ons ore terugroep, is ‘n mens as’t ware weer “boots, blisters and all” terug in die Sederberge – dié plek waarheen ‘n mens moet BTK.

Read More